Time to train brother! (cervius)

Het was vroeg, heel vroeg in de ochtend. Half slaperig keek Cassandra naar zich zelf door haar kapotte spiegel en maakte haar lange haren vast. Slaperig zette ze haar schedel op haar kop en trok wat makkelijks aan. Waarom moest ze ook alweer zo vroeg opstaan? Ohja haar broer had dit tijdstip gegeven. Een geeuwt ontsnapte uit haar mond terwijl ze uit haar kamer liep. Het was dan wel vroeg, maar toch had Cas er zin in. Ze had al jaren verschillende mentoren gehad voor trainingen, maar nu ze groter was en haar krachten beter kon gebruiken leerde ze snel hoe ze haar mentoren moest uitschakelen. En haar broer was één van de weinige van hun grote met wie ze normaal zou kunnen trainen. Maar Cassandra hoopte ook dat hij haar zou zien en zou begrijpen dat ze niet meer de kleine meisje van vroeger was. Dat ze best serieus kon zijn en dat ze wel misschien de plek van de beta waardig was.
Terwijl ze door de gangen liep richting de uitgang zag ze van uit haar ooghoek hoe iemand haar volgde. Een grom steg van uit haar mond en ze draaide zich om. Jill een kleine Imp schrok zich kapot en schoot de lucht in. Een zucht ontsnapte cas haar mond ‘Jill, wat doe jij hier?’ Ze zag hoe de kleine figuur naar beneden kwam. ‘Ik was benieuwd!’ Cassandra houdt haar hoofd schuin ‘Naar wat benieuwd?’ vraagt ze achterdochtig en Jill vloog op haar schouder ‘Naar je training.’ ‘juist.... het is een gewone training dat weet je hé.’ Zegt ze kalm en begint weer verder te lopen ‘Nou nou, dit keer heb je eindelijk iemand van jou grote! En daarbij dit is weer voor het eerst dat Cervius weer actief meedoet, Volgens mijn oom zit hij maar constant te dromen of is hij nergens te vinden.’ Cassandra lachte zachtjes ‘En dan maakte hij commentaar dat ik vaak niet bij de les was.’
Toen ze naar buiten stapte haalde ze diep adem. Het was zoals gewoonlijk erg mistig maar dat maakte voor haar weinig uit, door haar demonen zicht kon ze prima zien en wat ze niet zag was haar broer. Een zucht verliet haar mond en ze keek naar Jill die haar schouders op haalde ‘leider komen nooit te laat, ze komen altijd wanneer het hun gunstig uitkomt.’ Zei de kleine imp wijs en Cassandra knikte ‘ja jaa..dat weet ik ook wel.’ Gromde ze geërgerd en veranderde in haar demonen gedaante. Verveeld liep ze naar een half gebakken boom waar ze onder plofte om daar op haar broer te wachten.

(cervius)