Train in Blizzard and Rain

Na dagen van hitte en een strakke blauwe hemel leek het tij zich toch te keren? De lucht stampte zich vol met donkere of zwarte wolken. Je kon het gerommel van ver aan horen komen! De wolken stonden op knappen, zo vol zaten ze. Zach keek er even naar vanuit zijn tijdelijke woonplaatst en genoot nu al van zijn vrije dag. Aylan was zo vriendelijk geweest om hem net als de andere magiers tot hun groep te laten. Daar was hij hen allemaal heel dankbaar voor, want nu kon hij deze plek als zijn nieuwe thuis beschouwen. Wel zou Zach hiervoor naar Aylan moeten luisteren, maar dat zou hij tot wel gedaan hebben aangezien Zach jonger dan Aylan was! Zach legde alles klaar om dadelijk na de training zichzelf weer met droge kleding te voor zien. Zijn chef omdat Zach niet wilde zwoegen in dit hete weer had hij een baantje als serveerder aan genomen. Het was lekker koel en snel zweten deed je hier niet. Toch verklaarde zijn baas hem voor geken dreigde datals Zach ziek thuis komen zou hij de volgende gewoon aan het werk moest, maar dan zou hij Zach aan de afwas zetten! Ze wisten niet hoe heerlijk dit weer was! Vooral na al die dagen dat je plat lag en weg branden in de zon... Zach liep naar buiten en zelfs Xeron leek.bang te zijn nu nat te worden. Zach grinnikte en begon te joggen. Het was lekker koel en die verkoelling was gewoon een heerlijk gevoel. Zach jogde richting de zee die meer invloed op zijn omgeving leek te hebben. De eerste regendruppels vielen al en het gedonder was van kilometers ver te horen. Zach glimlachte en zag een enorme rots vormatie die gevaarlijk ver in zee lag. Daar kon iemand zo gemakkelijk het zeewater in gespoelt worden! Maar hij liep rustig over de rotsen heen tot het uiterste puntje en bleef even naar de woestheid van de zee kijken.

Zach begon rustig aan zijn technieken te werken zonder zijn magie te gebruiken. Het zeewater dat constant tegen de rotsen beukte maakte het hem niet gemakkelijker, net als de wind en het onweer dat steeds heviger werd. Het verlangen om zijn magie te gebruiken werd met de minuut groter en dat was nu juist wat hij moest zien te vermijden. Zodra Zach met alle technieken klaar was en die veel voudig te hebben herhaalt besloot hij om magie in zijn bewegingen mee te nemen. De woeste zee deed haar best om Zach van de rotsen te slaan en de controle over zichzelf te bewaren, maar Zach kon haar elke keer weer bedwingen dat te doen wat hij wilde. Zo trainde hij voort en maakte de ene techniek na de andere vloeiend af. Toen Zach zijn maag hoorde grommen was het tijd om terug te gaan en wat te eten uit de keuken te pakken, maar bij zijn terug keer over het strand hoorde Zach voetstappen zijn kant op komen. Rustig draaide Zach zich om en keek naa r de persoon die zijn kant op kwam. Wie was het? Aylan zeker niet die was langer...

Met bezopen kleding sjokte hij over het strand. Dit keer kreeg hij de opdracht om iemand te begeleiden naar een random klein dorpje. Ze was bang om gepakt te worden, berooft en nog erger. Tijdens de tocht had ze uitgelegd waarom. 'Dus, waarom betaal je voor een bodyguard voor dit kleine stukje?' Vroeg Natsu met zijn handen op zijn hoofd. De vrouw beantwoordde de vraag kalm. 'Laten we het erop houden dat ik ervaring met zulke mensen heb...' Natsu keek weg, voelde zich iets te ongemakkelijk. Blijkbaar was het een gevoelig onderwerp voor je jonge vrouw, hij ging niet verder vragen. De nijging was erg aanwezig, toch liet hij zich afleiden door de opkomende donkere wolken. De tocht verliep goed, afgezien van de regen dan. Natsu kreeg betaald en zagen gedag.
Terug denken aan de vrouw maakte hem weer nieuwsgierig, dus net als daarvoor, dacht hij weer aan de vieze regen. 'Waarom ben ik weer de lul!?' snauwde hij tegen niemand. Liever wou hij niet zijn magie gebruiken, het was verboden om je krachten nutteloos te besteden. Een glimlag verscheen op zijn gezicht en kleine vlammen verliet zijn mond. Hij stopte en in een paar seconde stond zijn lichaam in brand. 'Ahh lekker hot~' Hij viel erg op in de donkere omgeving. Het zou hem niks verbazen als mensen hem van veraf zagen en dachten dat hij een ghost was ofzo. Eenmaal een stukje verder op het strand zag hij voedafdrukken in het zand gegraveerd. Natsu kwam er al snel achter dat de persoon een einde verderop stond, blijkbaar had hij hem al gemerkt. Niet dat dat zo onvermijdelijk was met zijn rode vlammen om zijn lichaam heen. 'Hey! Ken ik jou niet?' Schreeuwde hij de longen uit zijn lijf. Hij liep op hem af en stopte voor hem. 'Ah ik haat dit weer! heb jij het niet koud?' Een vragend gezicht staarde de jongen aan.

Blij? :3

(Heel blij! ;3)

Welke gek liet zijn gehele lichaam in vlammen oplichten? Zach ging er niks over vragen dat was toch pure tijd verspilling. Zijn broer als enige ervaring mee gerekend! Die zetten zich ook in vuur en vlam als ze brandhout in de winter in rusland moesten sprokkelen. ''Dan bevriezen mijn tenen niet!'' De vraag van de jobgen liet hem wel even glimlachen. 'Ik niet. Ik ben erg tevreden met deze stortbui!' grinnikte Zach en het leek alsof de natuur het onderstreepte door een knal van de donderslag te geven. Een lichtflits doorboorde de donkere hemel en Zach grijnsde bij het zien. Daarna maakte hij een rustige beweging en de regen viel als een koepel om hem heen.
'Maar als je wilt kan ik je wel een paraplu geven? Ik ben trouwens Zacherias, maar ze noemen me altijd Zach. Jouw heb ik wel eens gezien, maar nooit je naam gehoort.' zei Zach en stelde zich even voor. Deze opzichtigheid zou te veel aandacht trekken als ze dichtbij de stad zouden komen...

Hij kreeg een antwoord, maar na zijn kleine voorstelling. Een beweging van die gozer en het leek net alsof er een soort grachtveld om hun heen was. Het regen raakte hun niet aan, niet erg dus. Natsu maakte een kleine zwaaiende beweging en de vlammen waren gedoofd. Nu kreeg hij wel weer zin in wat vuur om op het eten, jammer genoeg kon hij niet zijn eigen eten. Hij negeerde de gedachte en gaf weer wat aandacht aan de jongen. 'Die grap zat erin, Zach. Mijn naam is Natsu Dragneel! Fire mage zoals je al hebt gemerkt. En jij bent een water dude he?' Het was niet echt een vraag, het was al duidelijk. Hij zag hem eigenlijk nu al als vriend, maar ook rivaal. Een rivaal van magic om het zo te zeggen. Hij liep voorop en zwaaide met zijn arm. 'Kon je, ben nog steeds niet dol op dit weer en ik heb HONGER!' Klaagde hij en bleef voorop lopen totdat Zach weer naast hem liep.
derp

XD
Zach grijnsde bij de woorden van de jongen voor hem. Toen hij zich voorstelde moest hij ineens ergens aan denken. 'Hm je bent beslist geen fosfor type!' grinnikte Zach en knikte instemmend op zijn laatste woorden en liep met Natsu mee. 'Voor een ieder is de magie weer anders en dus ook het weer wanneer deze verandert. Jij zult vast te vreden zijn geweest met die droge hete dagen van laatst.' zei Zach naar de woorden die zijn vader ooit gezegt had. 'Maar jij bent niet de enigste die een tijger in de tank heeft. Ik ben al vanaf vanmorgen aan het trainen geweest, dus er kan wel wat in.' glimlachte hij zacht en kwam naast Natsu lopen. Nee water was zijn hebben en houden, maar dan had hij ook nog Xeron die hem aan vroeger deed denken. Vooral op sommige dagen dat Zach zijn familie het meeste miste. De enigste die daar de spot mee dreef was Gray! Zach kon die gozer niet uit staan... De koepel bleef en zo trokken ze minder aandacht. 'Waar wil je gaan eten dan kunnen we nog wat praten als weklaar zijn. Ik heb best wat dingen over verschillende magiers gehoort hier.' zei Zach en hoopte eigenlijk dat z daar niet heen zouden gaan. Niet dat Zach zich ervoor schaamde, maar hij had geen zin in gezeur van zijn chef...

'Zo, jij hebt wel wat woorden in je! Ik hou het lekker simpel, wijze woorden zijn niet mijn ding.' Hij lachte om zichzelf terwijl hij zijn sjaal wat losser deed. Er zat een klein verbrand gaatje aan het uiteinde. Vechten met een andere fire mage is niet echt het beste idee die hij had gemaakt. Gelukkig was dat een paar dagen geleden en boeide het hem niet veel. En hij had gewonnen, dus zag hij het als een soort waarschuwing voor diegene als hij terug kwam. 'Ik hou van de zon en warmte, maar een duik in het water kan geen kwaad, ben ook maar een mens.' Het klonk wat raar voor een fire mage. Natuurlijk hield hij van zijn magie en was er erg trots. In zijn hoofd bedankte hij zijn vader even snel voordat Zach hem weer terugbracht. Bij de woorden begon zijn maag enorm te knorren en hij wou bijna slijmen bij de gedachte van eten. 'Waarom wachten we, op naar de stad!' Hij wachtte niet op hem en rende vooruit en lied een stofwolk achter zich. 'NATSU!' Happy vloog op hem af en vloog om hem heen met een vis in zijn poten en nog meer in zijn rugzak. 'Happy, eindelijk ben je er weer. Hey, deel je buit eens!' Hij probeerde hem te vangen wat telkens mislukte. Snel maakte hij een touw van vuur en zwaaide het op een van de vissen heen. Met lichte kracht trok hij het uit de zag en ving het mijn zijn mond. 'Hey dat is van mij!' Natsu keek hem uitdagend aan terwijl hij de vis verbrandde in zijn  mond en in een keer doorslikte. 'Ik geef je wel wat als we bij dat tentje zijn.' Hij lachte en aaide Happy op zijn hoofd. 'Dit is Happy.' Sprak hij tegen Zach die er waarschijnlijk niks van snapte. De blauwe kat die nu op de grond lande stak zijn poot uit naar hem. 'Hey, ben hij een nieuwe vriend van Natsu?'

Zach grinnikte. Ach wat men leerde ging moeilijk uit je kop hoe je het ook wende of keerde. Toen Natsu reageerde haalde Zach zijn schouders even op. 'Ach het is iets dat ik van vroeger geleerd heb meer niet.' zei Zach en kuchte even nadat Natsu weg gestoven was. Een haal van zijn arm zorgde er voor dat de regen elk stofdeeltje in een wal van hem weg duwde. Daarna maakte hij een grote golf van grondwater en nam er plaatst op waarna hij zichzelf in volle vaart vooruit duwde. Zach haalde Natsu bijna in toen hij een kleine gevleugelt blauw wezentje op Natsu af zag vliegen. Kennelijk kende ze elkaar en Zach grinnikte bij het zien van hun omgang en liet het water weeg terug de grond in zakken. 'Vechten jullie altijd om het eten?' vroeg Zach en kwam dichterbij zodra ze hem in de gaten kregen. Het weer klaarde wat op en Xeron had Zach gehoort, maar brieste en weigerde nog even naar buiten te komen, maar een beetje nattigheid was natuurlijk met Zach in de buurt nooit te vermijden en stapte met tegen zin de stal uit. 'Aangenaam Happy. Leuk om je te zien, maar ik ben wel vreemdere dieren gewent.' zei Zach en knikte rustig. 'Ik mag hopen dat je mij daar niet mee bedoelt?' vroeg Xeron en kwam achter Zach vandaan om naast de jonge water mage stil te staan. Xeron zag Happy en boog zijn hoofd naar de blauwe kat toe. Hij snuffelde even aan Happy en keek daarna naar Natsu. 'En jij hebt in dit snert weer een nieuwe vriend gevonden? Mensen zijn soms niet te begrij...' Zach onderbrak Xeron door zijn hand op zijn mond te leggen. 'En jij praat weer te veel!' mopperde zach en haalde zijn hand weer weg.
'Zullen we? Voor mijn maag zichzelf opvreet!' v vroeg Zach grinnikend en liep richting een herberg. Xeron had Zach even zuur aan gekenen, maar goed dat was hij van zijn gevleugelde sprekende paard wel gewent.