Luna Gengral

Naam: Luna
Achternaam: Gengral
Bijnaam: Lulu, maar zo kan je haar beter niet noemen, tenzij je bereid bent zonder vingers door het leven te gaan
Geslacht: Vrouwelijk
Leeftijd: 18
Sterrenbeeld: Leeuw
Bloedgroep: AB+
Ras: Weerwolf
Ouders: Julia Sky and Allen Gengral
Broers/zussen: /
Huisdier: Witte  wolf ~> Light

Kleur haar:  Donkerbruin
Haar lengte: Tot vlak boven haar heupen
Kleur ogen: Goud
Lengte: 1m73
Gewicht: 57kg
Lichaam bouw: Slank, maar toch gespierd, ookal zie je dat niet goed.
Kleren: Ze draagt vanalles, ze heeft geen echte kleding stijl, maar wat ze draagt heeft meestal toch een stoerder kantje.
Littekens: Over haar hele lichaam bijna heeft ze verschillende littekens
sieraden: Soms draagt ze oorbellen, armbanden of een ketting. In haar nek heeft ze een tattoo van verschillende rozen.

Karakter:
- Moedig
- Plagerig
- Trouw
- Extreem behulpzaam
- Koppig
- Laat niets los over haar situatie/verleden

Likes:
- Dansen
- Wolf zijn
- Anderen plagen
- Regen
- Bij vrienden zijn

Dislikes:
- Haar vader
- Vampiers
- Katten
- Rokken
- Korsetten

Lievelingskleur: Donkerrood

Hobby’s:
- dansen
- Met vrienden rondhangen
- In bossen rondrennen/wandelen


0-3
Luna was enig kind van het koppel Julia en Allen. In het begin waren ze dolgelukkig en kun hun leven niet meer stuk, maar naarmate de tijd verstreek, hadden steeds vaker discussies die uitliepen tot ruzies. Luna merkte hier gelukkig nog niets van, ze was nog veel te jong en ruzies waren steeds als ze sliep.

3-6
De ruzies werden steeds erger en erger, er vlogen wel eens vaak voorwerpen door het huis. Naarmate Luna ouder werd, werd ze ook wel eens uitgescholden door haar vader. Maar op school zei ze niets, dat durfde ze niet omdat haar vader dreigde om haar dan pijn te doen.

6-9
Haar moeder raakte haar baan kwijt en zat aan de drank en drugs, haar vader was razend en er was altijd ruzie in huis waar Luna ook vaak bij betrokken werd. Ze kreeg vaak klappen van haar vader en mocht nooit het huis uit, enkel voor school. Op school maakte ze veel vriendinnen, maar die kwamen nooit thuis langs en zij ging nooit bij hen langs omdat ze niet mocht van haar vader en ze was bang dat het dan alleen maar erger zou worden. Verder was Luna een uitstekende leerling, zelfs met al de problemen die ze thuis had, iedereen dacht dat haar blauwe plekken kwamen omdat ze oefende voor te vechten als wolf en dergelijke, niemand vermoedde iets van het kwaad dat zich bij haar thuis afspeelde.

9-12
Zoals verwacht, werd de thuissituatie steeds erger en erger. Nu kreeg Luna ook vaak messen naar haar hoofd geslingerd, ze was vaak verwond en de littekens van de steekpartijen van haar vader waren nog steeds te zien. Haar moeder zat steeds in de kelder aan de drank en drugs. Ze kwam niet meer buiten en zocht niet meer naar werk. Op school was Luna intussen het ‘populairste’ meisje geworden. Ze had erg veel vrienden die niets vermoedde. Luna bedacht toen een plan om haar problemen te vergeten. Als ze zich bezig hield met het oplossen van anderen hun problemen, dan moest ze niet steeds aan die van haar denken, dus voerde ze dit plan ook uit. Maar voor ze het wist, begon ze een drang te ontwikkelen om anderen te helpen.

12-15
Luna groeide steeds verder op en werd ook steeds mooier. Dat vond haar vader ook. Ofwel begon hij messen naar haar te werpen of stak ze haar op gevaarlijke plaatsen, maar als hij dat niet deed, verkrachtte hij haar. Ze werd mishandeld en misbruikt door haar vader. Haar vader kwam vaak ’s avonds langs om zijn ‘pleziertje’ te hebben. Want haar moeder zat in een afkickcentrum. Luna probeerde zich vaak te verzetten tegen haar vader, maar dat lukte niet aangezien haar vader een kast van een man was. Op dit moment werden haar punten op school een klein beetje slechter, maar ze had nog steeds veel vrienden. Tijdens de pauzes op school, zette vaak iemand latin muziek op en begonnen ze te dansen. Ze leerde toen buikdansen van een vriendin en vond het zo fijn dat ze het later ook ging beoefenen. Ook had ze van vrienden een aantal stijldansen geleerd. Kortom, school was de enige plek waar ze plezier kan hebben. Maar ondertussen was andere mensen helpen een drang geworden, het was zo fel dat toen ze eens een keertje iemand niet hielp, dat ze een nacht niet geslapen had. Op een dag wilde ze een eind aan haar leven maken, maar toen ze haar kamer binnen kwam om iets te nemen, zag ze dat haar bed vol met witte rozen lag en in het midden een kaartje waarop in een sierlijk handschrift stond ‘Houdt vol, het komt allemaal wel goed.’. Op dat moment besloot ze om door te bijten en daarna vond ze om de twee weken na school een witte roos op haar hoofdkussen.

15-18
Als haar vader eens niet bij haar was, trainde ze zodat ze sterk werd en zichzelf zou kunnen verdedigen. Toen ze eens vroeg of ze naar buiten mocht om vrienden op te zoeken, weigerde haar vader. Er ontstond een gevecht en net toen ze bijna verloor, veranderde ze voor het eerst in een wolf en overmeesterde haar vader. Toen ze het huis verliet, besloot ze rozen in haar nek te laten tatoeëren, als herinnering aan het bed vol rozen dat haar leven gered had. Vervolgens trok ze vaak op met vrienden die buitenschool aan het dansen waren en plezier maakte. Maar de ruziepartijen met haar vader waren nog steeds niet over en de verkrachtingstoestanden evenmin. Want hij gebruikte vanaf nu steeds een mes om haar te overmeesteren waardoor ze nog meer littekens kreeg.

Nu
Haar vader moest verhuizen voor zijn job en Luna moest mee omdat ze geen andere plek had om te verblijven waardoor ze haar vrienden niet meer kan bezoeken omdat het te ver weg is. Haar vader takelt haar nog steeds erg toe, iedere dag nog. Maar ze kan zich er niet tegen verzetten, hoe graag ze dat ook wil. Iedere keer opnieuw krijgt ze het gevoel dat ze weer dat jong, weerloos meisje van 6 jaar is dat niets tegen haar vader kan doen. Om nu haar hoofd leeg te maken hangt ze vaak in de bossen rond waar ze wandeld of rondrent, vaak in wolvenvorm, maar ook als mens. Ze hoopt dat ze snel het huis uit kan gaan. Maar de messen hebben er wel voor gezorgd dat ze geen bang meer heeft van scherpe voorwerpen. Het verkrachten heeft haar dan weer trauma’s bezorgd. Ook de mentale mishandeling, de vele scheldwoorden die ze naar haar hoofd geslingerd kreeg, zorgden er voor dat ze erg onzeker is van zichzelf, ookal laat ze dat niet blijken. Maar ze hoopt dat haar toekomst er beter zal uitzien, zoals voorspeld op het briefje.


Facts:
- Ze trekt zich totaal niets aan van de klederdracht van de tijd, ze trekt gewoon aan wat lekker zit
- Er zijn momenten dat ze erg klunzig is, maar ze is wel goed in vechten
- Als het tijd is om serieus te zijn, is ze dat ook
- Wie of wat je ook bent, ze zal je altijd proberen te helpen. Sommigen wat harder dan anderen. Maar ze krijgt het niet over haar hart om iemand in nood niet te helpen.
- Als ze lacht, is dit bijna altijd fake. Ze heeft zichzelf aangeleerd te lachen, zelfs als ze eigenlijk niet wil. Ze is er zo goed in geworden dat de meesten het niet merken. Als je haar eens ziet of hoort lachen van recht uit haar hart, dan heb je veel geluk en ben je een belangrijk persoon voor haar.
- Haar bruine lokken draagt ze nooit los. Ze zijn altijd gevlochten, in een knot of een hoge staart gebonden. Enkel als ze zich wast en soms als ze gaat slapen doet ze haar haar los.
- Over sommige dingen kan ze niet praten omdat ze een paar trauma's heeft. Eerst zal ze je vragen om over iets anders te praten of probeert het onderwerp te veranderen, als dat niet lukt verstijfd ze helemaal en trilt ze lichtjes terwijl ze voor haar uit staard en er tranen uit haar ogen stromen.

EDIT:
alvast sorry voor de dubbelpost ^^'

er zijn wat dingetjes bijgekomen en haar verleden staat er nu ook, veel lees-plezier ^^