Dark Times
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.

Dark Times

Kruip in de huid van 1 van de 6 wezens en ontdek een nieuwe wereld...
 
IndexPortalZoekenLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggen

 

 Maybe I'm dreaming... {Open}

Ga naar beneden 
2 plaatsers
AuteurBericht
Máni

Máni


Aantal berichten : 4
Registratiedatum : 27-11-13

Character sheet
Naam: Máni
Wezen: Angel
Crush: Talk to me and risk your life. It's so hard to find a good man on this planet.

Maybe I'm dreaming... {Open} Empty
BerichtOnderwerp: Maybe I'm dreaming... {Open}   Maybe I'm dreaming... {Open} Icon_minitime1za nov 30, 2013 4:18 pm






Máni liep geërgerd door een veld. Haar passen waren groot wat niet pasten bij haar normale sierlijke tred. Ze kon het niet helpen, ze was nog steeds razend op haar zus. Wat had Sól wel niet in haar gedachten toen ze haar naar deze planeet stuurde? Al heel haar leven wás ze de maan zelve, maar nu ze hier was, wat was ze nu dan? Gewoon een engel, zoals er andere waren. Sól had haar niet eens de rede gegeven waarom ze ineens naartoe moest, ze had haar gewoon gestuurd. Al dagen lag ze te denken over de maan, hij was er nog, ook al was zij er zelf niet. Nu pas drong het antwoord door. Haar zus had haar hier gedumpt en zelf zich gewoon bezig gehouden met wat zij was, de zon. Maar haar wagen en paarden waren er nog gewoon. Die hadden nu dus de taak van maan over genomen. Zelf voelde ze zich daar maar leger op, had haar werk dan geen enkele betekenis? Dat Manin en Wudstik samen met een oude kar haar taak zomaar konden overnemen? Haar paarden waren wel anders, ze waren de kinderen van Sleipnir. Geboren met 12 poten. Haar zus en zij hadden ze gekregen van hun vader, Ragnarok. Sindsdien hadden ze hun taken. Ze wist dat ze op zoek moest gaan naar engelen, soortgenoten. Maar ze hielt eenmaal niet van sociaal contact. Misschien bleef ze nog even op zichzelf, nog even. Uiteindelijk brachten haar voeten haar  bij een begraafplaats. Nou ja, dood gezelschap was ook gezelschap. Ze liep naar een grafsteen toe en ging erop zitten.


Terug naar boven Ga naar beneden
Tris

Tris


Aantal berichten : 133
Registratiedatum : 11-06-13

Character sheet
Naam: Tris Taxis
Wezen: Angel
Crush: Candy, Puppie's and Kittens

Maybe I'm dreaming... {Open} Empty
BerichtOnderwerp: Re: Maybe I'm dreaming... {Open}   Maybe I'm dreaming... {Open} Icon_minitime1zo dec 01, 2013 8:52 pm

Zins zijn aankomst hier was het niet echt rustig geweest, maar het was hier toch anders dan anders. Niemand joeg hem echt weg buiten sommige. De heksen, weerwolven en engelen moesten zeker niks van hem hebben! Natuurlijk had hij ook niet echt wat op met hun soort, maar als het nodig was en ze zijn hulp in zouden roepen zou hij zich niet kinderachtig opstellen en hun afwijzen. Het bord dat wel in elk dorp stond had geregelt wat zoek en opsporings posters hangen. Soms verlaagde hij zich zelfs zo dat Jack gewoon een verhitte discussie beeindigte. Het was niet echt zijn ding, maar als men het hem vroeg om tussen beide te komen dan deed hij het gewoon. Jack gaf aan niemand dan zichzelf verantwoording af en niemand hoefte het ook maar in zijn hoofd te halen te denken van zijn eigen soort om de baas over hem te spelen want dan was Jack geneigt om die een houtenpijl door zijn bast te jagen!!! Zero graaste rustig en bleef op gepaste afstand van zijn baasje en maker. Jack zocht naar sporen van een vampier die zich niet aan de vampierwetten te houden. Dood niet wat je niet drinkt! Goed misschien moest die zogenaamde leidster daar voor zorgen, maar Jack draaide zijn hand er niet voor om en joeg hem gewoon op en doden hem aan het einde zonder genade. Hij was een geboren premiejager en dus geen persoon die bang is om zijn handen vuil te maken. De geurspoor van de vampier die zijn controlle wel had, maar het leuk vond om andere te verminken en te laten leiden ging hem meer dan te ver. Jack sloop dichterbij en haalde zijn handboog van zijn schouders. Deze reikte veel verder dan de kruisboog zou kunnen. Bij de Graveyard aan gekomen rook Jack ook iets van een engelengeur? Wat moest een engel nu hier? Jack sloop stilletjes dichterbij en zag dat de vampier het op de engel gemunt had. Hij grijnsde en spurte in doodse stilte de laatste meters. Dit ging nog leuker worden dan enkel die pijl door zijn barst jagen! Jack hing zijn boog in die laatste meters weer over zijn schouders en stak de pijl terug en trok zijn eigen gesneden eikenhouten dolk en zetten een laatste sprint in waardoor hij de vampier compleet verraste... 'Nu heb ik je!' snauwde hij ijzig en smeet de vampier tegen een van de graf stenen, maar was nog niet klaar met hem en dook achter hem aan met snelle stappen en stoten zijn dolk eerst vlak onder het hart van de vampier. Deze schreeuwde het uit van pijn en schrik. Hij had niet verwacht overvallen te worden tijdens zijn jacht naar plezier en het leed vermaak waar hij zo graag naar keek. 'Wat doe je?' riep hij verdwaast, maar Jack grijnsde vals en zijn blauwe haren bewogen lichtjes in de wind die de kop op begon te steken. 'Jouw stoppen!' zijn stem was nog even ijzig als een ijskoude winternacht op de toendra, maar voor de vampier nog wat zeggen kon trok hij in 1 beweging zijn houtendolk naar boven en trok hem er daarna uit. Dat laatste was niet echt nodig want de vampier verging tot as. 'Weer een minder! Dat achterbakse gedoe moet toch eens stoppen!!!' mopperde Jack zachtjes en bijna binnenmonds. Hij schudden het as van de houtendolk en stak hem weer in de schede. Zero had alles garde beslagen en brieste zachtjes voor hij dichterbij kwam. De engel totaal negerend keek Jack eerst naar zijn paard die zijn hoofd schudden. Natuurlijk dat beest had weer eens dorst!!! 'Ja ga maar sluirptuit! Je moet eens wat minder aan de keel toe geven!' reageerde hij bits en streng. Meteen zakte Zero's hoofd tot zijn knieén. Natuurlijk wist hij dat Jack zijn best deed om hem de uithoudings vermogen van die brandende dorst ondercontrolle te krijgen, maar Zero was nog lang zo ver niet als Jack. Hij zuchten en maakte een hand beweging dat Zero kon gaan daarna draaide hij zich om. Die engel leek hem wel heel apart te zijn... Alsof ze helemaal niet wist wat het was om hier op de aarde te zijn? 'Je lijkt me nogal verdwaalt.' Het was geen vraag al kon het wel misschien zo in de oren van de engel klinken, maar zijn stem was lang zo ijzig, nog bits of streng meer. Eerder neutraal. Ook zijn houding was totaal niet meer van wat het eerder geweest was. Zijn jacht houding was enkel voor die wat voor hem te vrezen hadden anders liep hij er als ieder ander persoon bij.
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Maybe I'm dreaming... {Open}
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» How far we've come {OPEN}
» The awakening [OPEN]
» Freedom || Open
» Beginning of the end || Open
» Just great, fog... [Open]

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Dark Times :: Elizabeth :: Graveyard-
Ga naar: