seeking company (Selena)

Grom...waarom had ze nou persee een vampier tegen over zich? Het was gewoon vreselijk want ie zou merken als haar bloed iets sneller gepompt werd door haar hart. 'Mocht je willen en dan zeker opnieuw mijn kleding verwoesten?' grinnikte Raven, Selena draaide met haar ogen 'Ik denk dat je een eige kleren verscheurder hebt.' Zei ze kalmpjes en keek even naar Zania voor ze weer haar aandacht richte op Raven. 'Maar het is al goed we gaan. Of wilde jij nog even blijven?' vroeg Raven en hij keek Zania rustig aan. Selena keek naar Zania en dan naar Raven 'Alleen de heksen die bij mij zitten mogen heel het gebied zitten, maar Zania hoort blijkbaar bij jou en vijanden zijn niet welkom!' Zei ze kalmpjes en keek even naar de donkere heks met spijt in haar ogen, het was zo jammer om een krachtige heks bij hun vijanden hoorde.

Zania bleef stilletjes toe kijken en Raven grinnikte bij Selena's woorden. 'Nu vertel je onzin. Iedereen weet dat ik zoiets nooit doen zou.' zei hij met een brede glimlach en luisterde naar wat ze zei over dat ze enkel heksen in haar communetie hier welkom waren. Ook goed. Zania had op deze bodem gestaan en elk wezen dat ooit geleefd had dier of mens zou haar gehoorzamen. Dus misschien dat ze het gebied van de heksen door hen te gebruiken in kaart kon zetten... Zania vond het heel erg jammer en knikte rustig. ' Het zei zo.' zei Zania en draaide zich om. Raven liep verder de bomen voelde nu niet vijandig, maar wanneer ze door zouden krijgen dat Selena zich bedreigt voelde zouden ze dat vast weer wel gaan doen? Het was niet ver van de grens en Zania bleef express achter Raven lopen. Nog voor ze het schild voorbij waren liet ze een soort zaaitje vallen die zich ingroef in de grond en zich aan een boomwortel inwoonde. Enkel wie zwarte magie kende en beheerste zou het opkunnen sporen en verwijderen, maar voor zo ver Zania wist woonde hier geen Voodoo beoefenaars. Buiten de grenzen wachten Raven op haar en Crow zetten zich af om op te stijgen. 'Maak je geen zorgen Zania er is meer dan genoeg te zien dan dit gebied alleen.' zei Raven bemoedigend. Hij wist dat Selena toe kijken zou en stak zijn arm uit om Zania uit te nodigen tegen hem aan te kruipen. Hij kon geen hypnose, maar vooral vrouwen hadden vaak een zwak voor hen. Zania vanwegen haar Voodoo krachten. Ze sloeg het niet af en kroop bijna bij hem in zijn mantel. Raven glimlachte naar haar en Zania kuste Raven op zijn wang voor ze vertrokken. Het voelde fijn om Selena flink dwars te zitten en hij was nog lange niet klaar met haar te irriteren. Oh Shanaris wat zou u het fijn vinden om deze marteling met mij aan Tyrion's volgelingen mee te maken! Dacht Raven en hij voelde even de goedkeurende aanraking van de godin. Ze was in zekere zin trots op de manier waarop hij Zania tegen haar eigen soort gebruikte!!!

Selena hoorde Raven grinniken. 'Nu vertel je onzin. Iedereen weet dat ik zoiets nooit doen zou.' Ze haalde haar schouders op en kek even om zich heen terwijl ze bomen stil om hun heen waren gevallen, het gebeurde niet vaak dat de bomen zich rustig hielden. Ze voelde hoe dit niet goed zou eindigen, het was gewoon niet goed en dat kon Selena ook bespeuren, zelfs haar anders kant voelde dat er iets mis was. ' Het zei zo.' zei Zania en draaide zich om. Selena knikte en volgde hun op voet om zeker te weten dat ze hier weggingen. Die heks Beviel Selena helemaal niet, al helemaal niet over hoe ze tegen Raven deed, ze werd er gewon misselijk van. Toen ze bijna bij het schild waren voelde Selena iets, iets wat haar even de adem benam en haar ogen even donker groen werden 'Duisternis.' hoorde ze door haar hoofd gaan en keek wantrouwen naar Raven en Zenia die tegen hem aannestelde. 'Maak je geen zorgen Zania er is meer dan genoeg te zien dan dit gebied alleen.' zei Raven bemoedigend. Selena rolde met haar ogen en keek kalm toe hoe die vertrokken, een rilling liep door haar heen en Ze keek met haar scherpe oog of er wat veranderd was, maar ze kon niet echt iets vinden. Ze knipperde nog is met haar ogen en draaide zich om, misschien schoot het later in haar hoofd wat er nou aan de hand was.

Raven had wel zo het gevoel dat Selena achter hen aan kwam om te zien of ze wel weg uit haar gebied gingen. Zania was ondertussen druk aan het mompelen, maar Raven liet haar begaan. Ze was bezig met alle levenloze schepsels op het heksen gebied tot haar slasf te maken. Raven begeleiden haar rustig terug naar zijn grond gebied en nu zou hij Zania niet moeten storen anders mislukte haar poging en zou het moeilijker zijn om de spreuk opnieuw uit te voeren. Het zaadje dat in de boomwortel zat zocht ondergrond met duistere wortels naar de vergane lijken. Bij de aanraking ervan werden ze weer levend... nou ja levend? Meer zoals een zombie! Bij het kasteel stuurde Raven de vampiers weg om Zania absolute rust te gunnen. Er lagen vele begraven zowel heks als dier, maar ook de mannen die ooit van het vrouwen volk daar gehouden hadden. Raven grinnikte en zatten Zania op de bank waar ze rustig door preveleerde. Even ging hij weg om in het mistige dorp wat te eten voor haar te halen. Bij terug komst maakte Zania de betovering compleet. 'Zo dat is gebeurd, nu moet ik eerst rusten.' zei Zania en Raven ging naast haar zitten. 'Hier eet eerst wat. Ik heb het net voor je gehaalt.' zei hij en gaf haar een mandje met eten die Raven vroeger ooit zelf kon eten.

Selena liep kalm terug naar haar plek maar elke keer voelde ze een prikkel en haar andere kant was ook onrustig als of ze iets voelde. Iets wat hier niet thuis hoorde. 'Dit voelt niet goed aan, er is iemand bezig met Duisternis.' Selena knikte en draaide zich om 'JIj weet er meer van, kom jij maar naar boven.' Zei ze zachtjes en voelde hoe haar lichaam werd over genomen. Haar ogen werden donker groen en ze snoof de lucht diep in 'Pure duisternis...' Zei ze zangerig en liep terug naar het plek waar Zania iets had neergegooid. Selena bukte zich naast het plek neer en voelde hoe de energie er van af kwam. Selena legde haar hand op het plek en begon zachtjes een spreuk te spreken, "Tenebrae crescit in patria vivere nemo permissum est. Egredere de terra mea, et non revertetur ... "* Selena herhaalt het steeds op nieuw en opnieuw, de spreuk heeft een zangerig toon en steeds meer heksen komen om haar heen te staan en geven hun deel van hun kracht aanhaar zodat de duisternis met meer macht werd bestreden. Het was zwaar en Selena merkte wel dat ze veel meer met zwarte magie moest oefenen dan met licht magie..

*'Duisternis dat in mijn land groeit, niemand had de toestemming gegeven om hier te leven. Verdwijn uit mijn land en kom nooit meer terug...'

Zania at rustig op wat Raven haar gegeven had en Raven zat rustig naast haar. Ze had net alles op toen haar ogen groot werden. Ze voelde hoe haar magie bestreden werd. Zachtjes begon ze opnieuw te prevelen iets wat hem opviel. Ze had er vreselijk moeite mee en Raven voelde aan haar dat ze meer energie nodig had. Hij kon haar niet helpen, maar misschien wist hij een manier al zou de energie zwakker zijn dan dat hij erzelf om zou vragen. 'Sharanis bitte hilf ons!' sprak hij zacht en gelijk legde hij zijn hand op Zania's schouder. Shanaris stuurde haar energie via Raven naar de voodoo priesteres. Zweet brak bij Zania uit, want het was nog steeds zwaar... Raven voelde hoe sterk de tegen magie was en hoopte voor het beste, maar voelde dat het eldele hoop was. Zelfs met de kracht van Shanaris bleken ze niet opgewassen voor de verdrijvende magie. Zania gilde omdat ze niet verder meer kon en Raven voelde een klap die best hevig was. Zania verloor deze strijd, maar net buiten het heksenwoud bleef een wortel nog actief die daar zou wachten tot Zania weer op krachten was. Raven voelde zich leeg. Het was maar goed dat ie in het kasteel was. Ze zijn nog niet van ons af! gromde Raven in gedachten en berouwde het niet Shanaris om haar hulp te hebben gevraagd, maar kapot was hij wel!!!

Het was zwaar, heel zwaar maar toch bleef ze doorzetten. De energie die door haar heen ging voelde goed en krachtig al nam Selena van iedereen een klein beetje, ze wou dat ze genoeg energie hadden als ze moesten verdedigen. Maar de meeste kracht gaf Tyrion haar. Het voelde goed de kracht was sterk en krachtig en daarom viel ze nog niet om van de moeite. Selena bleef mompelen en voelde hoe het aan de andere kant ook er aan werd gewerkt. Maar uiteindelijk won ze, haar gezicht was bedekt met een laagje zweet. Een goedkeuring ging door haar heen van Tyrion die haar wat tips gaf. 'Zet de boom in brand, met magische vuur.' de heksen keken even geschrokken maar de oudste knikte begrijpend, ze zag dat Selena op haar laatste kracht stond 'De bron moet vernietigd worden en tot ons spijt ook de boom..' nam de andere heks de leiding over en Selena steeg op Zoran af die haar naar haar huis bracht. Met de laatste kracht teleporteerde Selena zich in haar bed en viel meteen in slaap.

Zoals gewoonlijk kwam Simon polshoogte nemen, want Zania's gegil was door het hele kasteel te horen geweest. Raven keek hem met moeite aan toen de jongere vampier paniekerig binnen kwam. 'Wat is er gebeurd?' vroeg Simon en bekeek beide. Zania hing half op Raven die tegen de bank leuning zat. 'Dat vertel ik je later wel. Breng eerst wat te eten voor Zania en voor bij een fles engelenbloed. Geen gemaar ga nu!' Raven gromde op het einde toen Simon wilde protesteren, maar toch vertrok hij. Raven was op en voelde dat Zania in slaap was gevallen...

Selena verdiepte zich in haar slaap en wat ze neit wist dat haar duistere kant contact opnam met Zania, ze wist dat het en sterke heks was. Er kwam rust in haar lichaam en haar nenergie begon zich langzaam op te laden, Ergens ver weg voelde ze hoe Roze op haar buik ging liggen. Selena zoch contact op met Zania 'Ik ben verrast door je zet Zania en ik moet toegeven dat je een krachtige heks bent.' Haar stem was kalm en duister. Langzaam aan begon de omgeving waar ze zich bevonden in zich te komen. Een grote bos waar 2 stoelen waren gemaakt uit wortels. 'Zullen we rustig praten?' Vroeg ze kalm..

Simon kwam niet veel later terug met het gevraagde voor Raven en Zania, maar Raven stuurde hem weg met een duistere blik. Hij zou de anderen straks moeten toe spreken van waar die gil voor was geweest, maar eerst moest hij bijtanken! Zania sliep terwijl Raven het bloed ineens opdronk. Hij had zo'n dorst, maar hij liet Zania met rust. Ze had het verdient! Enigzins wankel stond hij op en liep naar een kamer waar nog genoeg mensen vrouwelijk volk was die zich aan hen over gegeven hadden. Puur om hen te dienen niet voor eigen belang. Raven koos twee uit die samen met hem naar zijn vertrekken gingen. Daar deed hij zich te goed aan hun bloed en dronk tot ze bewusteloos vielen. Ze zouden niet sterven daar was hij hun trouw te dankbaar voor. Wel sloot hij daarna zijn ogen om zelf weer tot rust te komen en zijn aan twee kanten van energie levering weer rustig terug te laten keren. Zania verviel in heerlijke rust tot ze in haar onderbewustzijn een stem hoorde. Die van Selena, maar dan anders. Ze keek op en keek Selena aan. 'Jij verraste mij anders ook.' zei Zania rustig, maar haar ogen stonden leeg. Ze was moe, maar toch zag je nog een felle vonk in haar diepe leegte. 'Raven is in rust, maar wat wil je?' vroeg Zania en bleef staan. De botjes rond haar hals rinkelde even bij een beweging, maar verder bleven ze stil.

Hoewel Selena zelf ook uitgeput was hield ze zich stand, gelukkig had ze wel eerder zo half dood op tegen haar volk gesproken en wist hoe ze zich moest gedragen om er niet moe uit te zien, haar ogen waren alleen vermoeid.Ze ging gemakkelijk zitten in 1 van de stoelen en zag hoe Zania bij haar voegde in hun gesprek. 'Jij verraste mij anders ook.' zei Zania rustig, maar haar ogen stonden leeg. Zania had blijkbaar ook veel kracht verbruikt om de spreuk in stand te houden. 'Daarvoor ben ik een leider,' Zei ze met een glimlachje en haalde haar hand door haar haar. Raven is in rust, maar wat wil je?' vroeg Zania en bleef staan. Selena bekeek de heks tegen over haar, ze kon de kracht van haar voelen. 'Mij interesseert Raven niet, ik heb hem wel genoeg gezien in deze 2 dagen, maar ik wou alleen met jou spreken, jou kracht heb ik tot nu toe nooit gezien.' Zei Selena geïnteresseerd.

Daar was ze ook een leider voor die zin had Zania kunnen verwachten, maar ze reageerde er niet op. Ze zag hoe Selena ging zitten en glimlachte even zacht. Ze wilde wel, maar Zania ging niet zitten. Ze was nog sterk genoeg om zich staande te houden. Maar toen ze over Raven begon knikte ze even. Misschien was haar meester een pest voor Selena, maar voor Zania was hij een zegen. 'Mijn krachten zijn ook niet van hier. In mijn land komt het vaker voor vooral onder onze verschillende stammen. Jouw kracht komt daar zelden voor al had ik niet verwacht de zwarte magie in jouw stak.' zei ze en liep uit de schaduwen die haar leken te volgen. Verschillende wezens uit de onderwereld vergezelde haar en kwamen als huisdiertjes naast haar zitten. De sterkere bleven in de schaduwen. Zania aaide ze en een onheilspellend geluid kwam uit hun muilloze monden, maar hun felle rode ogen bleven op Selena gericht. 'Wees gerust ze vergezellen me altijd. Al vanaf mijn kindertijd. Ze doen niks tot ik ze een bevel geef, masr ik zie die noodzaak nu nog niet.' stelde ze Selena gerust en keek haar net zo aan. Gek genoeg verleende de duistere schaduwwezens haar altijd kracht. Zelfs nu ze zo moe was leken ze hun energie aan haar te geven. Ze waren vormloos en konden elke vorm aannemen die ze wilde.

Goed, Raven zag er neit slecht uit, maar hij lag niet in haar smaak, ze hield niet van zulke magere ventjes waar je meer op botten lang dan op hun zelf. Maar goed ze had ook geen tijd om een partner te zoeken voorzichzelf, en dan had je die legende nog over de leiders... Selena verbande haar gedachtes en richte zich helemaal op Zania, die was nu het belangrijkst.'Mijn krachten zijn ook niet van hier. In mijn land komt het vaker voor vooral onder onze verschillende stammen. Jouw kracht komt daar zelden voor al had ik niet verwacht de zwarte magie in jouw stak.' zei ze en liep uit de schaduwen die haar leken te volgen. Selena glimlachte zachtjes en bekeek haar outfit goed, Ja ze kon het merken dat ze ergens anders vandaan kwam 'Tja, Verschillende lande verschillende magie, je bent nooit oud genoeg om iets nieuws te leren.' Zei Selena grappen met haar duistere zangerige stem. Aandachtig bekeek Selena de wezens die naast Zania kwamen, het waren prachtige creaturen. 'Wees gerust ze vergezellen me altijd. Al vanaf mijn kindertijd. Ze doen niks tot ik ze een bevel geef, masr ik zie die noodzaak nu nog niet.' Selena bekeek hun goed 'prachtige schepsels..' Zei ze zachtjes meer tegen zichzelf. Selena keek gauw naar de eigenares van de schepsel 'ga toch zitten, ik wil gewoon even gezellig kletsen terwijl mijn lichaam hersteld.' Zei Selena met een glimlach en wees op het stoel 'Vertel is, hoe oud was je toen je ej krachten ontdekte?'

Selena glimlachte zachtjes en bekeek haar outfit goed, Ja ze kon het merken dat ze ergens anders vandaan kwam 'Tja, Verschillende lande verschillende magie, je bent nooit oud genoeg om iets nieuws te leren.' Zei Selena grappen met haar duistere zangerige stem. Aandachtig bekeek Selena de wezens die naast Zania kwamen, het waren prachtige creaturen. Selena bekeek hun goed 'prachtige schepsels..' Zei ze zachtjes meer tegen zichzelf. Selena keek gauw naar de eigenares van de schepsel 'ga toch zitten, ik wil gewoon even gezellig kletsen terwijl mijn lichaam hersteld.' Zei Selena met een glimlach en wees op het stoel 'Vertel is, hoe oud was je toen je ej krachten ontdekte?' Zania hoorde wat ze zei en grinnikte zacht. 'Ja dat klopt en daar moeten we van leren in elk opzicht, daarom ben ik ook uit afrika weg gegaan om meer over andere magie te leren. Wezens van de dood trekken me toch meer.' zei ze glimlachend en hoorde dat Selena de schaduwwezens prachtig vond. 'Het zijn schatjes zolang je ze goed onder controlle kunt houden anders zullen ze je overnemen. Daarom komen de andere ook niet. Ze zijn niet zo mens gezint en verschillen in sterkte. Bij hun heb je een prijs voor het gebruik van hun macht.' zei ze als reactie daarop en kreeg het aanbod te gaan zitten. Twee wezens controlleerde eerst de stoel voor ze Zania te kennen gaven dat ze kon gaan zitten. Ze kropen op haar schouders en het leek wel een bewegende mantel die haar rug omhulde. Praten? 'hm, het lijkt me eerder uithoren?' zei ze flauwtjes glimlachend en keek even naar een van de schaduw wezens die altijd nieuwschierig was en besnuffelde Selena's hand even, maar zodra ze bewoog schoot hij weg achter Zania en keek even toe. Zania lachten even door deze actie en ze kriebbelde hem even. 'Deze Shade is altijd nieuwschierig, maar ook zwak van kracht. Je kunt hem vergelijken met een konijn uit jullie bos.' grinnikte Zania nog na en de schaduw kroop bij Zania op schoot en bleef met nieuschierige rode ogen naar Selena kijken.

Ja dat klopt en daar moeten we van leren in elk opzicht, daarom ben ik ook uit afrika weg gegaan om meer over andere magie te leren. Wezens van de dood trekken me toch meer.' Zei Zania en Selena knikte alleen maar. Goed haar kracht bestond uit 2 delen net als haar ying yang die om haar nek zit. Haar kracht bestond uit 2 delen net als haar ziel, ze had 2 zielen een duistere kant maar ook een lichte kant. Hoewel zelfs haar duistere kant niet echt iets met doden heeft. 'Het zijn schatjes zolang je ze goed onder controlle kunt houden anders zullen ze je overnemen. Daarom komen de andere ook niet. Ze zijn niet zo mens gezint en verschillen in sterkte. Bij hun heb je een prijs voor het gebruik van hun macht.' Selena knikte en keek geïnteresseerd naar de wezens, zou dat een beetje het effect hebben zo als zij zich krachtiger voelde bij de volle maan? Ze was ook vernoemd naar de godin van de maan omdat ze in de volle maan geboren was. Ze keek kalm toe hoe de 2 schaduwen de stoel controleerde 'maak je maar geen zorgen, ik ben niet uit om je pijn te doen of wat dan ook. ' Zegt ze met een grijns en kijkt even opzij als ze een schaduw haar nieuwsgierig ziet besnuffelen. 'hm, het lijkt me eerder uithoren?' zei ze flauwtjes glimlachend. Selena glimlacht terug 'Nee hoor, ik wil je gewoon beter leren kennen, jij mag ook vragen stellen maar je moet niet verwachten dat ik op alles antwoord.' Zei ze kalmpjes en keek even naar de schaduw die op haar schoot ging zitten. 'Deze Shade is altijd nieuwschierig, maar ook zwak van kracht. Je kunt hem vergelijken met een konijn uit jullie bos.' grinnikte Zania. Selena knikte 'konijnen poten brengen geluk als je die bij je draagt.' Zei ze met een grijns.

Zania luisterde aandachtig en in alle rust. Ze hoefte zich niet op te fokken om wat uit deze leider te krijgen, maar ze zou niet gaan dwingen. Zania knikte enkel wanneer Selena iets zei en moest even lachen om de laatste zin van Selena. 'Het lijkt me niet verstandig een schaduwwezens zijn poten af te pakken. Ze worden al furieus als je een van hen dood. Tenminste de tegenpartij die een van hen dood.' lachte Zania en op de achtergrond hoorde ze een instemmende grom. Nee deze schepsels vereiste een goede hand van aanpak anders was je zo in een schim verandert. Zania bekeek Selena in alle rust en ontdekte dat ze beiden even oud waren. 'Je zit met een groot geheim dat geen andere heks weet is het niet. Je schaduw kant is daar een bewijs van, maar er is meer. Meer dat de schaduwen mij vertellen. Als jij je erop toe legt kun je ze ook verstaan.' sprak Zania even op een onheilspellende manier. Ze kon erg aardig zijn, maar bleef alert in elk opzicht.

Selena hoorde Zania lachen en glimlachte koeltjes. . 'Het lijkt me niet verstandig een schaduwwezens zijn poten af te pakken. Ze worden al furieus als je een van hen dood. Tenminste de tegenpartij die een van hen dood.' lachte Zania en op de achtergrond hoorde ze een instemmende grom. Selena grinnikt zachtjes 'nee dat lijkt mij niet handig. 'Zei ze zachtjes en keek even naar haar handen terwijl ze blik van Zani voelde over haar licham gaan. 'Je zit met een groot geheim dat geen andere heks weet is het niet. Je schaduw kant is daar een bewijs van, maar er is meer. Meer dat de schaduwen mij vertellen. Als jij je erop toe legt kun je ze ook verstaan.' sprak Zania even op een onheilspellende manier. Selena keek lang naar de vrouw 'MIjn duistere kant kent iedereen wel, ik had van mijn jeugd er last van, maar ik snap niet wat je bedoelt dat ik mij er op toe leg.' Zei ze kalm en keek Zania net zo aan.

Zania grinnikte. 'Je legt je er niet op toe het duister te om armen. Je bent er bang voor dat voel ik. Je duistere kant leeft in afgunst. omarm het en je zult nog sterker zijn dan eerst.' zei Zania en aaide het schaduwwezen naast zin.

Raven lag voor het eerst in tijden diep in zijn trance achtige slaap. Oude herinneringen aan zijn mensen jaren flitste voorbij. Eentje was hem altijd bij gebleven. Hij had een zoontje met Maia gehad, maar door zijn verandering was hij vergeten waar het kind heen gebracht was. Weg van de komende oorlog waar hij veilig zou zijn, maar wie hem had en wat zijn naam was, was Raven vergeten. Hij moest nu ongeveer zelf kinderen hebben gehad als ie het overleefd had, maar hoe zouden zijn klein kinderen er dan uit zien en hoe zouden ze heten? Raven wist het niet en woelde aardig in zijn slaap. De volgende ochtend was niet ver meer en hij zou snel ontwaken!!!

Zania grinnikte. 'Je legt je er niet op toe het duister te om armen. Je bent er bang voor dat voel ik. Je duistere kant leeft in afgunst. omarm het en je zult nog sterker zijn dan eerst.' zei Zania en aaide het schaduwwezen naast zin. Selena keek lang naar Zania en dacht na over haar woorden, misschien was het waar, misschien zou ze sterker zijn maar haar andere kant was bang voor de gevolgen. Selena zuchte zacht 'Geloof mij maar, soms moet je je krachten inhouden om de gevolgen te voorkomen.' Zei ze kalmpjes en stond op. Het werd tijd om weg te gaan, de stoel waar ze op zat trok zich terug de grond in en ze keek Zania aan 'Wil je mij een plezier doen? Laten we dit geheim houden voor Raven, Hij weet al genoeg van mij.' Selena keek haar aan met vragende ogen, ze wou niet dat Raven dit wist van hun gesprek, wie weet zou hij haar nog als spion gebruiken?

Zania knikte. Ze had haar kracht ook nog niet volledig omarmt, maar ze was er niet bang voor, enkel vond ze zelf dat haar tijd voor al haar krachten nog niet gekomen was. 'Ieder heeft daar zijn of haar tijd voor nodig.' zei Zania en knikte toen Selena zei dat ze moest vertrekken. Ook haar eigen lichaam was bijna met energie herstelt en ze stond ook op. 'Ik zal het geheim houden. ' zei Zania en voelde de schaduw wezens zich terug trekken op eentje na die bij haar bleef. Ik kan enkel niet zwijgen als Raven ernaar vraagt. Dacht Zania, maar schermde het zo af dat niemand die gedachten lezen kon. Daarna trok Zania zich terug naar haar lichaam om te ontwaken op de bank. Ze zag Raven nog woelen op zijn bed. 'Armes ding...' fluisterde Zania zacht en liep naar Raven toe waarna ze hem een kusje op zijn wang gaf. Gelijk was Raven wakker en keek haar even gedesorienteerd aan, maar zijn blik veranderde al snel en hij streelde Zania met een glimlach over haar gezicht...

. 'Ieder heeft daar zijn of haar tijd voor nodig.' zei Zania, Selena knikte kalm en dacht na, misschien zou het handig zijn vor de oorlog om haar kracht sterk te hebben...De oorlog, daar had Selena dus echt geen zin in, het was iets vreselijks waar iedereen de dood injoeg. Niks voor een heks die het liefst vrede wou hebben maar ze deed het voor Tyrion. 'Ik zal het geheim houden. ' zei Zania en voelde de schaduw wezens zich terug trekken op eentje na die bij haar bleef. Selena trok zich terug in haar eigen lichaam en opende haar ogen. Roze lag lekker te slapen naast haar op de kussen. Selena glimlachte en kriebelde haar lieve poes, die meteen zachtjes begon te spinnen. Ze stond op en zag dat haar ontbijt klaar stond. Selena glimlachte zachtjes en liep naar de tafel waar ze aan haar pap met fruit begon.