sleepy bird...dead bird

Alice keek naar de weerspiegeling in het water en probeerde te glimlachen. Haar haar had ze in een dikke vlecht gevlochten en ze had een goed beweegbare jurk aangedaan die kort was van voren maar lang van achter en de kleur was groen bruinachtig zodat ze niet opviel tussen de bomen of het gras. Naast haar lag een boog en wat verder weg was Lupos opzoek naar een spoor.  Alice haar blik ging weer naar het water en Alice maakte een kommetje met haar handen, stak het onder het water. Heel snel waste ze haar gezicht en maakte haar haar nat.
Haar zachte leren laarzen maakte bijna geen geluid terwijl ze tussen het hoge gras door sluipt, ergens voor haar sluipt Lupos behendig door het gras. Eerlijk gezegd wist ze niet precies in welke territorium ze zat, haar kennis in geografie was nog al belabberd, dus ze hoopte maar dat ze aan de goede kant zat.

Alice hurkte en keek tussen de struiken door naar een stel vogels die heerlijk zaten te rusten. Lupos zat bij haar en keek haar verwachtingsvol aan. Alice hield haar hand iets omhoog en sluit haar ogen om de windrichting te bepalen, met snelle bewegingen geeft ze door waar Lupos heen moet en wacht dan af. Tijdens het jacht was geduld en reflectie belangrijk, dus als Lupos blaft zou ze meteen moeten opstaan met ene pijl klaar om de vogels neer te schieten. Alice haalde diep adem en hief haar boog met een pijl omhoog toen ze Lupos hoorde. De vogels kwaakte van schrik en vlogen omhoog, precies op dat moment ging de eerste pijl. Achter de eerste pijl ging de tweede en derde. Terwijl de vogels vielen rende Lupos er op af en bracht ze naar haar toe.

(kyle)

Kleding maar dan zijn de witte stukken licht bruin:

Nee, hij kon het niet geloven. Het was gewoon onmogelijk. Het kon niet dat het al de derde keer was dat hij voorbij die boom liep. Want, tja, bomen konden wel nogal eens op elkaar gaan lijken. Ookal had deze een vrij eigenaardige vorm en zou het nogal toevallig zijn als er in dit bos zo drie bomen stonden. Maar toch, hoe zou hij in zijn eigen gebied kunnen verdwalen? Wacht eens.. Zat hij wel juist. Kyle stond stil en concentreerde zich. Ja, want hij hoorde ergens water stromen. Nu kwam echter het probleem dat hij nog daar moest geraken. Hij zuchtte diep. Natuurlijk had hij dus ook niet het beste gehoor, kon hij ook nog eens zijn weg gaan zoeken en hopen dat hij de juiste kant uit ging. Vele anderen hadden vaak geluk, ze konden horen waar een geluid vandaan kwam. Kyle vroeg zich vaak af hoe sommigen dat deden. Was hij de enige ofzo die daar problemen mee heeft?

Uiteindelijk kwam hij dan toch terecht bij een plek die hij kende, het veld waar een heleboel kruiden te vinden waren. Hij zuchtte opgelucht. Fel gekwetter van vogels, deed hem schrikken en meteen keek hij naar de zwerm vogels. Hij zag een jonge hond of wolf, hij wist het niet echt met 100% zeker omdat sommige honden qua uiterlijk wel eens op wolven konden lijken, wat vogels brengen naar.. Een meisje. Kyle fronste. Wat moest zij hier? Niet dat hier nooit vrouwen kwamen. Maar toch. Kyle besloot om haar te naderen. Natuurlijk niet langs achteren, want wie weet, wat als hij haar dan zou laten schrikken en ze hem perongeluk met een pijl steekt of met haar boog slaat. Dat zou niet bepaald positief zijn. Hij wandelde met een neutraal gezicht naar haar toe, naar haar zijkant zeg maar. “Goeiedag.” Zei hij. Damn. Wat moest hij nu zeggen? Misschien had hij zich dat moeten bedenken terwijl hij op haar af wandelde. Hij stak zijn handen in zijn broekzakken. “Ehmm..” Nadenkend keek hij even naar de grond. ”Wat doe jij hier?” Natuurlijk was het duidelijk wat ze hier deed; jagen. Maar hij wist niets beters om te zeggen, dus moest ze het daar maar mee doen.

Alice glimlachte toen Lupos aan kwam lopen met de laatste eend in zijn bek maar keek wel op als ze beweging van af de zijkant zag. Een jonge kwam op haar af, Alice durfde niet in te schatten hoe oud hij zou zijn. Een normaal persoon zou zeggen dat hij pas een tiener was, maar ja, Alice was zelf maar 1m55 en zij was al 17. Voorzichtig liet ze haar aura intrekken en speurde wel naar die van hem af. “Goeiedag.” Alice maakte automatisch een knie buiginkje 'Hallo.' zegt ze met een kalme stem en taste nu voorzichtig zijn aura af, hopend dat ze zijn leeftijd kan herkennen. Alice zag dat de jonge man naar woorden zocht en wachtte nog steeds op zijn zin. Terwijl ze zijn aura door voelde kwam ze wel iets heel anders tegen, iets wat haar liet vermoedden dat ze toch op de verkeerde territorium zat.  ”Wat doe jij hier?” Alice keek hem lang aan met een blik van: "Dat-zie-je-toch?"Alice voelde Lupos zijn snuit en bleef de jongen aan kijken 'Nou..ehmmm, ik zorg er voor dat er geen overvloed van eenden komt?' haar gezicht straalde van onschuld en ze keek hem glimlachend aan. Lupos snoof zachtjes om haar woorden en keek ook strak naar de jongen. Achter hem zag ze iets bewegen, nieuwsgierig keek ze opzij en zag hoe een een jonge hert met 3 geweien kwam grazen, hij dacht natuurlijk dat niemand hem zou zien maar daar had hij het mis bij. Behendig legt Alice een pijl in haar boog, spande die en schoot de pijl weg over de jongens schouder richting de hert. Lupos zag het gebeuren en schoot er op af, haar pijl had zijn nek geraakt dus moest Lupos zijn werk wel afmaken. Onschuldig keek ze naar de jongen 'zei u wat?' vroeg ze liefjes. Even keek ze langs zijn schouder en zag dat de 3 koppige hert in een gewone hert zichtbaar werd en knikte naar Lupos dat hij mocht eten.

~droog~

Natuurlijk, het was domme vraag, maar hoe moest hij anders it gesprek hier starten? Het was beter dan beginnen met een 'wat een lekker weertje vandaag, vind je ook niet?'. Dus beantwoorde hij haar blik maar gewoon met een even droge blik. 'Nou..ehmmm, ik zorg er voor dat er geen overvloed van eenden komt?' Kyle trok zijn wenkbrauwen op. ”Dat is ehm.. heel vriendelijk van je. Hoewel ik betwijfel of die eenden zelf het vriendelijk vinden.” Wanneer ze haar boog spande, en het leek alsof ze op hem richtte, fronste hij. Voor hij kon reageren schoot ze de pijl af en hij voelde zijn hart even stil staan terwijl hij de wind van de pijl tegen zijn wang voelde strijken. Kyle slikte en keek haar aan alsof ze gestoord was. 'zei u wat?' Kyle kreeg kort een vreemd trekje bij zijn wenkbrauw. ”BEN JE GEK?! Je had me kunnen raken!” Hij probeerde wat te kalmeren en zuchtte dan. ”Je mag me ook altijd waarschuwen hoor, kan vast geen kwaad. Wat als ik me nu eens toevallig verplaatst had richting die pijl, hmm? Dan stond ik hier, met een pijl door mijn keel.” Hij sloeg zijn armen over elkaar en keek haar beschuldigend aan. Hoewel het niet echt gemeend beschuldigend was, in zijn ogen kon je een plagende twinkel zien flikkeren.

(drukke periode, sorry)

Toen ze vertelde over dat zij de eenden invasie niet liet komen zag ze hoe de jonge man zijn wenkbrauwen optrok. ”Dat is ehm.. heel vriendelijk van je. Hoewel ik betwijfel of die eenden zelf het vriendelijk vinden.” Alice keek hem even aan 'Zo gaat het nou eenmaal in de natuur,' waren haar woorden voor ze haar boog spande en het wegschoot. Hoewel ze wist dat het echt net langs de jonge ging was er heel zeker van dat het hem niet zou raken, ze had een zesde zintuig als het ging om levende wezens met een boog te raken. Maar blijkbaar had de jonge een andere mening er over. ”BEN JE GEK?! Je had me kunnen raken!” Hij probeerde wat te kalmeren en zuchtte dan. ”Je mag me ook altijd waarschuwen hoor, kan vast geen kwaad. Wat als ik me nu eens toevallig verplaatst had richting die pijl, hmm? Dan stond ik hier, met een pijl door mijn keel.” Ze zag zijn beschuldigende blik en haalde droog haar schouders op terwijl ze een glimlachje probeerde weg te drukken. 'Als eerste zou de pijl dan in uw wang zitten.' ze hield haar wijsvinger omhoog 'als tweede zou het nogal stom zijn om een stap opzij te zetten, terwijl je zag dat ik richtte.' haar middelvinger ging omhoog als nummer 2. 'en als derde, ik heb een gevoel voor de pijl en boog en zal niet zomaar iemand neerschieten.' haar ring vinger ging ook omhoog. Als nog brak er een plagend glimlach door en ze bleef de jonge aankijken 'Hele drie redenen waarom ik u niet had geraakt,' Alice keek naar de even over zijn schouder naar Lupos die tevreden het vlees uit elkaar scheurde en aan de ingewanden begon. Met haar hand haalde ze door de voor plukken van haar haar en keek heel even scheef toen er een pluk in haar gezicht viel. Iets wat klunzig probeerde ze het weer terug te stoppen in de oude plek met één hand. 'maar, waarom kwam u eigenlijk naar mij toe?' vroeg ze uiteindelijk terwijl ze nog steeds bezig was met haar pluk.

Maakt niet uit, heb zelf net een weekje Berlijn achter de rug ^-^