Feeling so lonely

Bij het eerste ochtend licht lag een eenzaam figuur in het vroege ochtend dauw. Zijn blik was naar de hemel gericht. Hij keek naar de sterren die langzaamaan steeds verder verbleekte. Het was zo raar gelopen in zijn leven. Eerst was hij van huis en haard verdreven door een boze menigte, weg gevoert door zijn enigste vriend toen. De dagen die daarna kwamen waren ook niet al te gemakkelijk geweest. Honger leiden doordat ze zo weinig geld hadden gehad en steeds bessen en eetbare kruiden eten. knaagdiertjes die hij met de hulp van Magie had kunnen vangen toen was altijd een welkomen aanvulling geweest. Maar dan nog was het eigenlijk niet genoeg geweest. Zijn ogen zochten naar een bepaalde ster die hij vroeger altijd zo gevonden had, maar nu steeds meer moeite ermee had om hem te vinden! Een diepe zucht verliet zijn mond en even sloot hij zijn ogen. Selena had medelijden met hem gehad en had hem de kans gegeven om zelf uit haar woud weg te gaan, maar helaas was er een van haar volk geweest die hem opgemerkt had en had hem met de hulp van haar magie dacht ze weg gejaagt, maar Selena en hij wisten wel beter. Aylan had hem daarna opgevangen en verwelkomt, maar zijn drift van nieuwschierigheid hadden hem het land verder doen verkennen en zo was hij gebeten geweest door een stel geflipte weerwolven die dachten onder Luna's leiding hun eigen wetten te kunnen komen. Hij was blij geweest dat Luna hem hulp aangeboden had om in het bos te blijven. Niet dat hij ergens anders nog heen zou hebben gekunnen dan naar het heksenbos, het engelengebied of naar het neutrale land? Zach draaide zich om en trok zijn knieén op en staarde tussen de bomen door. Niemand van de andere weerwolven hadden het hoog op met hem. Niet dat Zach zich daar aan stoorde, want hij was altijd eigenlijk al een buitenbeentje geweest. Hij trok zich vaak terug en als hij iemand probeerde te benaderen dan liep dat vaak fout af. Nam nauw die ontmoeting met Retzu en Sasha. Hij was verliefd op die meid, maar hij wilde haar vergeten doordat ze aan de drugs was en die Retzu bleek er nog een handel in te hebben ook nog. De ruzie die tussen hem en Zach was ontstaan was hem gelukkig niet fataal geworden, maar hij had er wel een paar lelijke littekens aan overgehouden. Vooral die op zijn voorhoofd was wel erg aanwezig! Daardoor had Zach een hoofdband daar voor gedaan en nu was hij niet iemand die snel klagen zou, maar eenzaam voelde hij zich wel. Niemand kon begrijpen waarom hij zich zo terug trok en waarom hij soms zo fel kon reageren. Zach stond half op en veranderde in zijn weerform en hij begon te slenteren. Hij liep richting het meer om wat te gaan drinken, maar echt veel zin in het leven had hij niet echt meer. Hij voelde zich niet lekker in zijn fel en behoefte aan vriendschap had hij eigenlijk wel, maar geen wolf die het echt zag zitten om in zijn buurt te zijn of had hij het daar nu juist mis???

(open)