Feeling Lonely || Open

Mmm... Zou hij toch maar naar buiten gaan? Alleen een rondje lopen... Hij hoefde met niemand contact te maken. Oke, heel even dan. Gray zuchtte diep, en opende de deur, waardoor er gelijk een zonnenstraal op zijn hoofd scheen. Heel even knipperde hij met zijn ogen. Pure zonnestralen, die had hij lang niet meer gezien. Gray was door onbekende wijze veranderd, hij werd steeds stiller, en sloot zich bijna altijd af van de andere. Hij deed een paar stappen naar buiten, en keek om zich heen. Er liepen wel een paar mannen, maar die zouden hem niet op merken als ie er snel langs zou glippen. Gray mompelde een paar woorden, en floot op zijn vingers. Al snel kwam er een zwart met witte kat aangerend die op zijn schouder sprong. Gray knikte even naar de kat, en liep stilletjes verder. Ondanks dat de kat naar iedereen vrolijk miauwde, was Gray heel stil en probeerde met niemand oogcontact te maken. Opeens zag hij een groep jongens staan, waar hij niet ongemerkt kon langslopen. Hij zuchtte, draaide zich om en liep weer naar zijn eigen huis. Dan maar geen rondje lopen, hij kon het wel vanavond doen als alle mannen binnen waren. Rise tikte met zijn kattenpootje op Gray's hoofd. Gray keek de kat aan 'Wat?' mompelde hij. Rise miauwde en wees naar de mannen waar hij net weg van liep 'Neh.. Ik ga naar huis...' De kat gromde, sprong van zijn schouder en liep weg 'Ik zie je later!' riep hij de kat nog na. Snel rende hij naar zijn huis, en probeerde de deur te openen. 'Shit' hij was de sleutel kwijt, net zoals altijd. Gray leunde tegen zijn deur en keek onzeker voor zich uit.