A new place, a new problem

De nacht ging over in de dag. Met zijn laatste energie resten riep een jonge magier een dikke mistbank op. Hij wilde niet dat iemand hen zag, niemand op hen pad komen zou. Half in slaap sukkelde het zwarte paard met op gevouwen vleugels verder. Ze reden nog buiten het land waar hun bestemming lag. Zach had er veel over gehoort en wilde er eigenlijk pas naar toe reisen wanneer hij 18 zou zijn geworden, maar de ramp die zijn familie getroffen had, had Zach 2 jaar eerder er naar toe gestuurt. Zijn oudere broer had een meisje uit het dorp willen versieren, maar toen hij iets voor haar wilde toveren was ze bang gillend weg gerend. Hun ouders hadden hen altijd gewaarschuwd niet de magie te gebruiken in het bijzijn van niet magiesche wezens, maar Brent was zo eigenwijs of zo verliefd geweest dat hij die regel overtrad. Zach had nog liggen slapen toen zijn ouders zijn broer als eerste erop uit stuurde om veilig weg te zijn voor de boze menigte zou komen. De vader van het meisje dacht dat Brent zijn dochter betoverd had omdat ze niet meer wilde praten. Hun vader had Zach zijn zwaard en staf net aan het zadel van Xeron vast gemaakt en hun moeder was net bezich met spullen voor Zach in een kleine rugtas te stoppen toen de dorpelingen met hooivorken en fakkels in de verte met boos geschreeuw aan kwamen stormen. Zach werd ruw gewekt en met Xeron weg gestuurt. Zach vroeg om uitleg, maar ze bevolen hem te gaan richting een veilige plek. Hij deed wat ze gezegd hadden, maar op de heuvel bleef Zach kon even staan en zag toen hoe zijn ouders beide gedood werden door de mensen. Verdriet en een zekere woede had hem gevuld, maar Xeron was weg gegalopeerd om Zach in veiligheid te brengen. dagen werden weken, weken werden maanden dat ze reisde. Het weinige voedsel dat zijn moeder in de rugtas had gedaan was na twee weken al op en van het beetje geld dat ze mee gegeven had was ook al niks meer over. Xeron wist gelukkig voedzame plekken te vinden zodat Zach van besjes en noten kon eten. Kleine vallen maken om knaagdieren te vangen, maar zijn energie besparen om ontzichtbaar te blijven in een dikke mistbank. Maar hoewel hij op zijn tiende zijn magie al onder controlle had bleven sommige spreuken veel energie vergen. Xeron stapte over de grens en Zach rilde even. Zijn aankomst werd vermeld als een soort rinkeling van een zacht belletje. Moe en hongerig als ze beiden waren wisten ze dat in het openveld ze eerder ten prooi konden vallen dan tussen de bomen. Zach viel in slaap en hoewel hij een prima zadel had waar je niet zo snel uit kon vallen zakte hij toch naar de rechter kant en viel uit het zadel. Xeron bemerkte het en draaide om en duwde Zach met zijn snuit tegen zijn wang. Zach kreunde licht en probeerde omhoog te komen, maar hij had geen kracht er meer voor en zakte net zo hard weer terug. 'Zach we moeten hier niet blijven!' zei Xeron en duwde Zach nog eens, maar hij was al in slaap gevallen. Xeron ging naast hem liggen en hielt de wacht.

Die vampiers...Die irriteerde haar enorm, vooral hun Leider! Wat dacht ie wel niet van zichzelf? Dat ie een god was, nauw dan moest ie eens leven in de realiteit want dat was niet zo, hij was een klein, miezerig mieren leider, niks bijzonders. Geërgerd reed Selena op Zoran door het bos, ze had bevolen tegen haar heksen om iedereen te verjagen die hun gebied betrad en niet bij Tyrion hoorde. Ook die heks die bij raven hoorde zou verjaagd worden als ze gezien zou worden. Selena zuchten vermoeid terwijl Zoran onder haar kalm door het bos stapt en zij verveelt om zich heen kijkt. De laatste tijd had ze weinig slaap door die vreselijke bloedzuigers en nu voelde ze zich ook vreselijk uitgeput, maar nog niet zo moe dat ze de slapende jonge man niet zag. Ze voelde dat zijn krachten zwak en uitgeput waren, wat betekende dat hij een lange reis achter zijn rug had, en niet van hier kwam, want als ie van de magiërs van hier kwam zou die nooit door haar bos zijn gegaan en een omweg genomen. Selena liet Zoran er op af komen en bekeek in alle stilte hem, hij zag er duidelijk uitgeput uit.

Vreselijke dingen speelde zich in zijn dromen af. Zach zag alles weer opnieuw gebeuren en sprak soms in zijn slaap. Xeron keek op toen hij hoefstappen hoorde en zag een vrouw op een paard naar hen toe komen. Hij kende haar niet, maar voelde dat ze geergerd was door iets. Zijn vleugel schoof Xeron beschermend over Zach heen. Wat ze ook van plan was zou hij meteen voor in springen, maar voor nu bleef ze enkel kijken. Zach bewoog even onrustig, maar hij leek niet wakker te kunnen worden. Vuur, hooivorken en de aanblik van zijn vermoorde ouders kwelde hem zo! Xeron verlegde zijn blik en legde zijn snuit tegen Zach zijn wang waarbij het dier zachte troostende geluidjes maakte

Ergens had ze medelijden als ze hem zo bekeek, hij sliep vreselijk onrustig en mompelde wat woorden die ze vaag hoorde, ook Zoran zag in de jonge man geen gevaar wat betekende dat hij echt moe was. Selena zuchten en zag hoe de paard van hem de jonge magiër probeerde te beschermen. Selena keek lang naar de paard terwijl ze twijfelde. 'Sta mij toe Tyrion en hoop dat je het begrijpt.' Zei ze zachtjes voor ze van Zoran af steeg en hem aankeek 'kijk of er geen heksen aankomen anders geef je een waarschuwende hinnik.' Zei ze streng en zag hoe de paard knikte en het bos weer in liep en begon te grazen om niet op te vallen. Selena zette aarzelende stappen naar hun toe en liet merken dat ze niks boos in haar zin had. Ze liep daarna naar Zach en ging naast hem zitten. Voorzichtig raakte Selena zijn slapen aan en prevelde een spreuk zodat er rust in zijn hoofd kwam, goed misschien was dit niet goed maar hij was nieuw hier en kon beter rust krijgen zodat ze hem duidelijk de regels kon uitleggen, een ander heks zou hem zo met haar krachtige spreuken hebben verjaagd.

De onrust werd steeds heviger en Zach begon ongecontroleert met zijn vingers te bewegen. Xeron bleef hem troosten, maar Zach kon niet meer hij was zo moe, hongerig en gevult met woede en verdriet dat niemand zijn nachtmerrie leek te kunnen verlichten... Toen de vrouw tegen haar paard toesprak keek de hengst even in haar richting, maar verlegde zijn blik weer op zijn baas en vriend. Toen ze naar hen toe kwam brieste Xeron even waarschuwend, maar liet haar toe om Zach te helpen. Hij lag er niet comfortabel bij, maar door hun vermoeitheid had Xeron hem ook niet anders neer gelegt. Zach voelde een aanwezigheid die twee kanten had, maar de lichte kant had de leiding en rust begon over hem heen te komen. Zijn ongecontroleerde bewegingen, trekken van zijn gezicht en het in zijn slaap spreken verdween gelijdelijk aan. Zach sliep nu rustig en de kwaaie herinneringen verdwenen net als zijn woede en verdriet die daar bij hoorde, maar lang kon Zach er niet van genieten. Zijn innerlijke klok dwong hem om wakker te worden, maar Zach hielt zijn ogen gesloten. Hij was nog steeds zo moe en had verschrikkelijke dorst! Toch moest hij toegeven dat hij niet verder kon slapen en opende loom zijn open. Waar waren ze en wie was het die hem aanraakte? Zach was geen scheitert, maar een beetje afstand was nooit weg. Hoewel hij geen energie had om wild te doen probeerde hij toch overeind te komen. Xeron zag hoe Zach worstelde om weer recht te komen, maar hielp hem enkel ter ondersteuning. Zach was hem daar dankbaar voor. De tijd dat hij zo gelegen had was Zach niet in de koude kleren gaan zitten, want zijn ribben begonnen aardig op te spelen! Zach kreunde licht en keek de vrouw voor hem rustig, nieuwschierig en oververmoeid aan. Was ze gewoon een voorbij ganger...

Toen ze hem aanraakte werd hij rustig en Selena stond op en liep wat van hem weg om hem meer ruimte te geven. Selena haalde diep adem en keek om haar heen. De bos was rustig en dat zou het ook een tijdje blijven of er moest gevaar komen. Dan kon je alles om je heen horen leven en bewegen. Iedereen zal het bos verdedigen als hem iets gebeurt en iedereen zal diegene laten boeten voor wat ie had gedaan. Toen ze zag hoe de jonge man zijn ogen opende glimlachte ze kalmpjes en keek met vermaak toe hoe hij opstond, het was gewoon grappig te zien, maar goed, na een paar uur zo oncomfortabel te hebben gelegen zou alles wel pijn doen! Dat merkte ze ook toen hij kreunde. Selena knikte begroetend 'Zo dus onze Magiër is ook eens wakker?' Vroeg ze kalm en voelde hoe een neus tegen haar schouder aankwam. Selena kriebelde Zoran even en keek afwachtend naar de jonge man.

Zach hoorde wat ze zei en wilde zich eerst uit rekken, maar het zou niet slim zijn zijn ribben te vorseren dus liet hij dat achter wegen en keek haar rustig aan. 'Normaal zou ik niet zo open gaan liggen, maar ik kon niet meer.' zei hij rustig en verborg een geeuw achter zijn hand. Maar het knorren van zijn maar kon hij niet verbergen. Het gebeurde wel vaker de laatste tijd, maar nu deex zijn maag gewoon zeer! Nu kreunde Zach daar voor en schudden even zijn hoofd. Xeron stond op en liep een klein stukje waarna Zach de stijgbeugel gebruikte om recht te komen. De rugzak was kats leeg dus daar hoefte hij niet te zoeken al hingen zijn zwaarx en staf er dichtbij. 'U heeft vast niks eetbaars bij u en zowel kan ik u er niks voor geven. De reis hierheen is niet goedkoop geweest al had ik niet veel bij gehad.' vroeg hij beleefd en bleef haar rustig aankijken. Zach zucbten even en voelde Xaeron fichter bij hem komen staan. Zach klopte Xeron even op zijn hals terwijl zijn grijze ogen naar de heks keken.

'Normaal zou ik niet zo open gaan liggen, maar ik kon niet meer.' zei hij rustig en verborg een geeuw achter zijn hand. Selena knikte kort, ja ze begreep eht wel, de meeste heksen waarschuwde haar dat het niet meer lang zou duren voor ze zelf ook in slaap zou vallen. Selena wist dat ze het beste voor haar wouden maar ze kon ook niet rusten als haar bos onrustig was. 'U heeft vast niks eetbaars bij u en zowel kan ik u er niks voor geven. De reis hierheen is niet goedkoop geweest al had ik niet veel bij gehad.' vroeg hij beleefd en bleef haar rustig aankijken. okee...dit was dus nieuw, dat een magiër beleefd was, behalve dan van Aylan, daar gingen ze ook met elkaar met respect om. Selena liep naar ene tas die ze achter Zoran had en haalde daar wat fruit en brood er uit, ze liep kalm naar de jonge man 'u hebt zeker veel gereisd dat u hier bent?' vroeg ze kalmpjes en gaf het eten aan hem.

De vrouw knikte bij zijn woorden en had gelukkig wat te eten bij zich waarna ze vroeg of hij veel gereist had. Zach knikte dankbaar en grinnikte toen Xeron het brood uit zijn hand gapte. 'Dat kun je wel zeggen. We komen uit Rusland, maar mijn ouders waren engelse.' zei Zach en begon van het fruit te eten. Eindelijk weer iets in zijn maag! Zach at rustig door en hoopte dat hij niet te veel problemen voor haar had gemaakt. Zach was de moeilijkste niet en was goed op gevoex.

Selena zag hoe zijn paard het brood meteen pakte en keek kalm naar hun. Haar andere kant begon onrustig te bewegen 'laat hem je kracht zien! Zodat ie het aan andere Magiérs kan vertellen dat ze hier niet welkom zijn!' Fluisterde de duistere kracht in haar hoofd maar ze negeerde die stem, hij was krachtloos en dan kon ze hem niks doen, ze was niks, voor niks goed opgevoed door haar moeder en meost haar lessen niet vergeten. 'Dat kun je wel zeggen. We komen uit Rusland, maar mijn ouders waren engelse.' zei Zach en begon van het fruit te eten. Selena knikte 'je hebt dan geluk dat ik je tegen kwam of je zal neit zo makkelijk van af zijn gekomen.' Zei ze kalm en voelde een snuit van Zoran tegen haar hand 'het beste kun je naar de magiërs reizen, ik weet niet hoezo je zo lang hebt gereisd maar daar zul je een huis kunnen vinden.' Zei ze kalmpjes.

Zach keek haar niet begrijpend aan, maar verlegde zijn blik naar het bos. Hij wilde niet dat, ze zijn woede zag. Het eerste dat in hem opkwam waarmee hij geluk had gehad was de boze menigte die hem uit rusland verjaagd hadden. Magie werd niet door iedereen gelieft. Toen ze over andere magiers sprak was zijn woede verdwenen en keek hij haar weer nieuwschierig aan. 'Dus het klopt dat er hier meer zijn?' vroeg hij bijna gretig. Zach had van zijn vader veel gehoort en daaprom had hij hierheen gewillen. Misschien was Brent hier ook? 'Sorry, maar ik ben blij dat te horen. Misschien is mijn broer hier ook heen gegaan. Het is eigenlijk zijn schuld, maar goed ik weet niet waar die uit hangt...' verontschuldigte Zach zich even en voelde Xeron hem weg duwen voor de kroes. 'Zeg kun je het niet gewoon vragen?' grinnikte Zach en duwde Xeron weg met zijn snuit. 'Waarom geef nou?!' mopperde Xeron en duwde dit keer harder.Zach lachte zacht en gaf hem de kroes. Ze waren beste maten, maar ook die konden onenigheid hebben zoals nu. Zach voelde een verandering in de sfeer komen en keek een richting op, maar zag niemand...

Selena zag de nieuwsgierige blik van de jonge magiër toen ze het over zijn anders soort had. Dus hij had nooit in een groot menigte gewoont? 'Dus het klopt dat er hier meer zijn?' vroeg hij bijna gretig. Selena knikte 'Ja, naar mijn zin veel te veel maar ach...' Zei ze kalmpjes en keek even om zich heen. 'Sorry, maar ik ben blij dat te horen. Misschien is mijn broer hier ook heen gegaan. Het is eigenlijk zijn schuld, maar goed ik weet niet waar die uit hangt...' verontschuldigte Zach zich even en voelde Xeron hem weg duwen voor de kroes. 'Zeg kun je het niet gewoon vragen?' grinnikte Zach en duwde Xeron weg met zijn snuit. 'Waarom geef nou?!' Selena glimlachte zachtjes toen ze hun zo zag, tja dat had ze wel is met Zoran, vooral als er mannen in de buurt waren kon hij vreselijk beschermend waren. Een zachte bries hoorde ze naast zich en keek meteen de kant uit waar Zoran naar keek. Met haar scherpe ogen zag ze een gestalte op hun afgaan en keek dan naar Zoran 'En, als ik jou was, zou ik gauw weg smeren van mijn land of je zult er voor boeten!' Zei ze streng en keek net zo naar de jonge man, er kwam een heks aan en dan moest ze wel als een leider naar voren treden.

Selena knikte 'Ja, naar mijn zin veel te veel maar ach...' Zei ze kalmpjes en keek even om zich heen. Dus ze vond dat het te veel waren, waren de andere dan zo erg? Zach wilde het niet eens weten, maar knikte begrijpend. Selena glimlachte zachtjes toen ze hun zo zag, tja dat had ze wel is met Zoran, vooral als er mannen in de buurt waren kon hij vreselijk beschermend waren. Een zachte bries hoorde ze naast zich en keek meteen de kant uit waar Zoran naar keek. Met haar scherpe ogen zag ze een gestalte op hun afgaan en keek dan naar Zoran 'En, als ik jou was, zou ik gauw weg smeren van mijn land of je zult er voor boeten!' Zei ze streng en keek net zo naar de jonge man, er kwam een heks aan en dan moest ze wel als een leider naar voren treden. Zach voelde dat er iets ging gebeuren, maar toen ze zei dat dit haar land was keek hij haar even verontschuldigend aan. 'Dat wist ik niet, maar we zullen gaan.' zei Zach nog voor hij op Xeron wilde stappen, maar het was al eigenlijk te laat. Zach zag nog net hoe een grote energie bal hun kant opkwam en reageerde meteen door een klein waterschild met de nieuwe verkregen energie van het weinige eten dat hij binnen had opge roepen. Het was een zwakke poging omdat hij nog niet herstelt was. Xeron had gesteigerd om de klap te ontlopen, maar de inpact was enorm! Zach schoof enkele meters achteruit en kon het waterschild nog maar net vast houden. Dit had hij niet verwacht mee te maken niet zo snel al?! Duizeligheid overviel hem, maar Xeron was sneller dan de heks een nieuwe spreuk kon oproepen. 'Zach snel!' zei zijn rijdier en stopte voor Zach die handelde nog voor hij nadacht en klom op Xeron zijn rug. Hij had geen energie om te vechten dus was verdedigen en vluchten de beste optie. Mist begon zich rond hen te vormen en werd dikker en dikker. Xeron verkoos na enkele sprongen het luchtruim, maar de takken blokkerde hun weg voor een groot deel. Gelukkig maakte de mist de takken en bladeren vochtig zodat ze er door konden glippen. Zach boog zich ver over de hals van Xeron die zijn best deed al schampte hij zijn lichaam en vleugels. Ook hij had sporen van vermoeitheid en honger, maar voor hem was er altijd gras genoeg geweest dus was Xeron op volle sterkte en Zach niet. Een nieuwe energie bal doorboorde de mist en verdampte de helft ervan. Zach kon nog net op tijd reageren en voelde de energie zijn arm flink verhitten, maar gelukkig door zijn waterschild niet verbranden!!! Wel verspilde hij meer energie dan tijdens de reis en sloeg de vermoeitheid meer dan ooit toe. Eenmaal boven het bladerdak opende Xeron zijn vleugels in ware grote 4 meter spanwijte voor elke vleugel. Met krachtige slagen scheerde ze boven het bos in de hoop dat ze snel in veiligheid zouden komen???
XD (Hij kan wel tegen een stootje)

'Dat wist ik niet, maar we zullen gaan.' zei de jonge man voor hij op zijn paard wou stappen maar van af haar ooghoek zag ze hoe een energie bal op hem afkwam. Ze wou toch vreselijk graag helpen! Maar nee ze kon het niet! Ze was een leider en keek met medelijden toe hoe Zach probeerde te ontsnappen. Ze had echt medelijden met deze jongen en ze hield zich echt vreselijk in om niet hem te helpen en hem te verdedigen. Selena keek nu richting de oorzaak van de energie bal en zag daar een heks, Selena knikte en zag hoe de pard van de jongen en hij omhoog vlogen en half werden geraakt. Maar hij hield zijn schild stand wat betekende dat de jongen krachtig was... Selena zag hoe ze eindelijk met moeite tussen de bladerdak door heen waren en ze omhoog vlogen. Selena liep op de heks af en legde haar hand op haar schouder 'goed gedaan.' Zei ze kalmpjes en samen liepen ze samen het bos in terwijl ze gevolgd werden door Zoran.