Rogue Cheney

Informatie:

Naam:Rogue
2e naam: -
Achternaam:Cheney
Bijnaam: -
Geslachten: Mannelijk
Leeftijd: 18
Ras:Magiër
Ouders: Big mystery
Broers/zussen: A twin brother...
Huisdier: Frosch... My weird pet, but my best friend
Quote: Even bad guys have a hidden smile

Buitenkant:

Kleur haar: Rommelig zwart haar
Haar lengte:kort
Kleur ogen: Bloedrood
Lengte: 1m86
Gewicht: 70 kg
Lichaam bouw: Like almost al the guys here,gespierd
Kleren: Wisselvallig
Littekens: Een lang litteken dat over heel zijn borst loopt
sieraden:Nope


Extra:

Karakter:
Hard aan de buitenkant, zacht aan de binnenkant. Rogue laat niet graag zijn emotie’s zien, en weet ze daarom ook aardig goed in te houden. Hij heeft een harde kijk op de wereld en wil wel eens onverschillig uit de hoek komen. Maar van binnen is het een verlegen jongen, die het liefst vrienden maakt en zich voor hen open stelt.
De rest van zijn karakter zoek je maar lekker uit

Grootste Wens: Making friends
Grootste Angst: Well euhm..
Zwakke punten: Hij is verschrikkelijk wagenziek, en word kotsmisselijk als hij ergens op zit of ligt dat beweegt.
Sterke punten: Hoge pijngrens.
Verleden:
Over de ouders van Rogue is niks bekend. Op een dag stond een kind van acht jaar ineens voor de stoep…
Een oude man, een mens weliswaar, nam het kind onder zijn hoede. Deze man woonde in een klein dorpje, net buiten de landen van de twee goden. Het was een menselijk dorp, waar geen ander wezens kwam.
Al gauw werd duidelijk dat Rogue geen gewoon mens was –zoals ze eerst dachten-, maar een magiër. Dagenlang was de jongen aan het oefenen met zijn schaduwen. Begon hij dingen te breken. Van kopjes naar stoelen. Lang duurde het niet of het hele dorp wist van hem. Leeftijdsgenootjes bleven  bij hem uit de buurt, waren bang voor hem en niemand moest meer wat van hem hebben. Zelfs de man waar hij bij opgroeide werd afstandelijker. De keren dat Rogue buiten liep werd hij uitgescholden, vermeden en hij snapte maar niet waarom. Voor hem was zijn kracht heel gewoon. Hij voelde zich alleen, en probeerde vrienden te maken, maar het enigste wat hij naar zijn kop gesmeten kreeg was: Rot op! Je bent eng!
Ondanks alle negativiteit die hij over zich heen kreeg, verbleef hij nog in het dorp voor enkele jaren tot de oude man hem besloot weg te brengen, naar de stad van de magiërs. Daar werd Rogue met open armen ontvangen. Alleen voelde de jongen zich niet op zijn gemak. Hij dacht dat iedereen net zo was als de mensen uit het dorp, dus zonderde hij zichzelf steeds af.

-Voor de duidelijkheid, ik houd de ouders van Rogue nog geheim, mahaha, en euhm.. Misschien word het later wel herschreven xD-