{ Like acid

Wil je een manier weten om héél veel aandacht te krijgen? Rij als vrouw op een hellepaard in een serveersterpakje. Werkt honderd procent. Je hoort het zeker niet vaak maar hoewel haar soort in de meest verschrikkelijke dingen konden veranderen, de meerderheid beesten, hadden ze ook nog een menselijke vorm. En wat een stuk minder spannend gedeelte was van hun bevolking; ze hadden ook kleren nodig. En voor de dagelijkse boodschappen had je toch geld nodig. Er waren tijden dat zij, zoals de meeste van haar soort, gewoon in haar demonvorm wat ving en het rauwe vlees als avondmaal gebruikte. Maar sinds ze weer bij zinnen was had ze een behoefte om alles op een rijtje te krijgen, dus de meerderheid in de week at ze gewoon normaal avondeten en soms in het weekend ging ze jagen. Verder had ze al haar kleren vervangen tot iets wat ietwat stevig was en ze had zichzelf en Torn tegoed gedaan aan een nieuw armour. Dit alles was redelijk prijzig geweest en momenteel was ze zo goed als blut. De taakjes op het kasteel waren gewoon, en dan mooi verwoord, ranzig voor het kleine beetje geld dat ze er voor kon krijgen. Op bloeddonor na waren er ook geen goede banen bij de vampieren en zo kwam ze aan bij de Magiërs, deze hadden nog een echte stad met winkels. Ze had na enige moeite een baan kunnen krijgen als serveerster bij een van de herbergen; A story told. Het was een bedrukte kroeg met een uiteenlopende vorm van klanten. Het was haar taak om deze mannen van bier of koffie te voorzien en gevechten te stoppen. Het was een beschamende baan maar het verdiende goed. Nu weer de avond viel kwam ze terug voor haar tweede dienst en sprong van haar hengst af. Deze brieste kort en snuffelde naar een lekkere snack en hij deed zich al snel genoegen met een gouden munt. Voor dat het beest al haar fooi op zou eten liep Ragya naar binnen en liet haar donkere blik even rondglijden. Al redelijk druk. Na een kleine zucht rechtte ze haar rug en zette ze een minder dodelijke blik op om naar de bar te lopen en meteen te beginnen met bier inschenken. Er stond een speelsman voor de haard wat betekende dat het vandaag druk ging worden. Deze mensen trokken altijd klanten aan met hun verhalen, liederen en grappen. De roodharige gokte dat ze pas rond 3 uur 's ochtends naar huis kwam. Nog maar een hele avond en nacht te gaan. Om alvast in de sweer te koen hief ze haar stem en riep ze door de muffe kroeg; ''Heeft iedereen nog?'' Gelijk hieven de meeste hun lege of halflege mokken en glazen en ze lachte kort. Yup, hoe kon het ook anders.

{ Open c:

Ragya klapte haar vleugels in, aangezien deze dingen geen uit knop hadden zat ze er ook nu mee opgescheept. Dronken mannen vonden letterlijk alles interessant en haar vleugels met de kleur van verbrand hout moesten hun veren houden. Ze streek haar schort glad en wurmde zich langs de zijkant van de bar in het kroeg gewoel. Haar blik gleed van de ene hoek naar de ander, opletten op alles wat haar zicht toeliet. Ze wou haar baan niet verliezen.. Niet alweer. In de linkerhoek, weg van de haard en gezang zaten de beroepsgokkers. Ze kaarten en zette alles in, naar haar weten had de helft hun ziel al vergokt. Als deze wat wouden moesten ze maar roepen. Hoe sneller ze de kroeg uit waren hoe beter. De speelman begon met een nieuw lied en Ragya zag hoe enkele koppeltjes begonnen te dansen op de kleine ruimte die daarvoor vrijgelaten was. Ook daar geen dorst. En dan had je nog de beroepsdrinkers. Vieze mannen die een oneindige maaginhoud hadden waar volgens haar al een kudde koeien in was verdwenen en een oceaan aan bier. Met tegenzin liep ze naar deze enorme mannen toe en dumpte her en der wat mokken bier op tafel. Ze hoefde niet eens bij te houden wie wat dronk bij zulke typen, ze zouden de volgende dag toch niks weten en hieraan konden ze zeker nog wat aan verdienen. Plots weerklonk er wat gescheld midden in het klamme gebouw. Gefrustreerd draaide ze om om de daders te vinden. Natuurlijk was ze te klein om zover de menigte in te kijken, want vanzelfsprekend hadden de gasten zich nu al rond het tweetal gevonden. Met een knikje richting de speelman veranderde de dansmuziek in een van de typische meezing liederen. Sommige begonnen hard en vals mee te joelen maar de aandacht lag nog steeds op de vechters. Ze hoorde het geluid van vuist op huid, iets wat al meteen vervolgt werd door gejuig van de maten van partij 1. Oké, plan B, er zelf op af gaan. Na wat duwen en goed gemikte elleboogjes in ribben kwam de demon door de muur van grote vleeshopen heen. Daar stond een van zulke dronken reuzen te joelen tegen een jongen, nee, misschien ook geen jongen. Ragya was wel de laatste die over leeftijd en grote oordeelde. Ze had het aanblik van 17 en was met geluk 1.60 hoog. Haar soort verouderde langzamer, al tipte ze nog lang niet aan de leeftijd van sommige in het kasteel. Met een afkeurende blik die haar ogen kort rood lieten opvlammen keek ze het tweetal aan. ''Heren, dit zijn toch geen manieren?'' Ze klonk als een vrouw die een hond afstrafte. Ze zag dat de kleinste nog niet dronken was, hier had ze zeker gedeelde emoties over. Dronken mannen waren makkelijk boos te maken maar ook heel makkelijk weer rustig te krijgen, als je vrouw was dan. Ze liep de kring verder in en accepteerde een klaagrede van de dronken reus. Veel kreeg ze er niet van mee maar het ging vooral over kleuters die dachten hem uit te dagen. Sceptisch trok ze een wenkbrauw op en keek ze naar de ander. Alsof ze wachtte op een toevoeging op dit verhaal. Het klagelijke gejoel van de menigte stomde weer op. En ook hier kwam iets uit over dat de heren het uit moesten vechten, meer bier en iets over een snack. Na een van haar kille blikken op de groep te hebben gelegd, die niks hielp, klapte ze in haar handen waardoor er een klein vlammetje van af schoot maar al snel weer doofde door de klamme lucht. Sommige, die al eerder haar oplossing op vechten mee hadden mogen maken gingen terug naar hun plek. De rest merkte het of niet op of dacht dat het de fakkels waren van de haard. ''Laatste kans heren, stoppen en je krijgt een mok bier, óf ik ga me erin mengen'' Ze had geen idee wie het gevecht was gestart, al vermoede ze dat het niet degene was met een bloedneus, maar ze ging het zelf ook oplossen.

{ Dit word nog wat x3

Nog voor de een wat nuttigs kon zeggen werd hij al geslagen. Met als doel de dronken man buiten te gooien stapte ze naar voren, in de aanslag. Maar nog voor ze uberhoud bij de man had kunnen komen viel deze met een plof op de grond en begon te schokken. Met opgetrokken wenkbrauw keek ze de ander aan. Het was bijna grappig hoe hij schuldig keek als een puppy die staf verwachtte. De demon bond haar haar rode haar naar achteren en keek nog even rond, de drukte begon al af te zwakken. Ze zuchtte. Eindelijk weer rust in de tent. En geen schade, zeker fijn. Nu alleen nog met deze hier afrekenen, al geloofde ze niet dat hij deze situatie had uitgelokt. Toegeeflijk keek ze de ander aan en haar blik verzachtte. Nog altijd was er een droge uitdrukking in te vinden maar ze was minder in de -nog even en ik gooi je uit de tent- bui. Ze lachte kort en greep de ander bij de arm, hopend dat ze zelf niet neer geschokt werd, en leidde hem naar achteren. Achter de bar en net onder de trap die naar de slaapvertrekken ging had je een kleine kamer met sleutels, kratten wijn en bier en schoonmaakspullen. Ragya verwees de jongen naar een stoel en rommelde naar een doekje voor hij de grond vies maakte met zijn bloedneus en rode wang. ''Het is al goed. Laten we je eerst even oplappen'' besloot ze zonder de ander ruimte te geven te protesteren. Ze pakte een lap witte stof en wat ijs dat in de avond bij de dranken stond, ze wikkelde de lap om de kleine stukjes ijs heen en gaf deze aan de vreemde. ''Hier, koel je wang en daarna kan je het doekje gebruiken je gezicht te wassen.'' Eenmaal klaar met de Magiër loerde ze even om het hoekje om te zien of iedereen nu braaf aan het zuipen was. Aangezien nu niemand elkaar aanviel richtte ze zich weer op de ander. ''Ik ben Ragya trouwens'' En wie was deze wandelende stroombron?

Bij de woorden van de jongen trok ze een wenkbrauw op. Was ze dan zo bedreigend? Ondanks zijn blik had ze bijna gezegd ''Als je me geen schok geeft'' maar ze hielt zich in. Zolang ze hier als serveerster werkte moest ze zich wat vriendelijker gedragen. God, dat werd nog moeilijk. Toen ze zich voor had gesteld nam ze de ander in zich op. Hij had felrode ogen, anders dan de hare die maar soms opvlamde. Zijn haren waren zwart en vielen langs zijn gezicht. Daarbij was hij klein en had hij een jeugdig uiterlijk. Ze hoorde zijn naam aan; Kyle. ''Nótalegt, nee, ik kom niet van hier. Ik kom uit het noorden'' Expres had ze aangenaam in haar eigen taal gezegd, om zo ook haar diepere accent naar buiten te laten komen. Ze had haar mond al geopend om te vragen wat dat was met die schok toen meneer duidelijk maakte dat hij helemaal geen gesprek wou. Wat beledigt om zo opzij geschoven te worden terwijl ze hem net had gered van een bende boze dronkenmannen en ze hem de kroeg uit had kunnen gooiden. Daarbij had ze hem ook nog op proberen te knappen. Maar ze liet niks te veel merken behalve dat ze haar vleugels uitschudde en ze zorgvuldig weer opvouwde. ''Misschien bier? Wijn? Sterke drank?'' somde ze afzijdig op terwijl ze een krat opende. Hierna liet ze de ander kort alleen om in een haastig tempo mokken te vullen, een dienblad te pakken en deze rond te brengen. Hierna nam ze een bestelling op van een van de reizigers en bracht deze naar de chef. Ook vertelde ze kort waar deze zijn paard kon stallen en gaf hem de sleutel van zijn kamer nadat hij hiervoor had betaalt. Nat van het bier en klam van de benauwde hitte van de kroeg kwam ze weer terug in de enigzins koele kamer. ''Goed, wil je al bestellen?'' vroeg ze met haar handen in haar zij geplaatst.

Dit was nu al een verdomd lange avond. Hoe hielt ze dit ooit vol? Kreunend kwam ze weer terug in de kamer en keek de ander weer aan. Hij was gewoon pijnlijk sloom. Ze had hem toch geen hoge wiskunde gevraagd of wel dan? Alleen maar was hij wou drinken. Ze trok dus ook een wenkbrauw op toen ze een piep terug kreeg waar een cavia trots op kon zijn. Maar in plaats van erop in te gaan liep ze weer naar de bar toe en pakte een zo goed als schone biermok. Ze waren hier in een bar, geen restaurant. En glas was nu eenmaal geen goed idee. Ragya vulde de mok met schoon water en gaf deze aan Kyle. ''Water is op het huis'' Paarden dronken water, mannen in een bar? Niet zo. Hij moest echt eens wat doen aan zijn mannelijke uitstraling om deze avond te overleven. ''Goed, ga maar weer terug aan de bar zitten, we letten er wel op dat je niet nog eens in de problemen kom'' Met deze woorden ging ze weer aan het werk en zette de mok water op de balie bij een nog vrije kruk. Ze liep naar de speelman toe en keek de blonde jongen aan. ''Misschien tijd voor een wat rustige dansmuziek?'' De jongen knikte en pakte zijn instrument weer te voorschijn. Hierna nog een paar goede meezing liedjes en iedereen was wel tevreden. Ze klapperde even met haar vleugels, die stijf waren, en haalde toen de lege mokken op om ze af te kunnen wassen.