Alles onder was zo wit daar beneden. De kou deed haar nu niet zoveel, maar een beetje paniek voelde ze nu toch wel. Weglopen van de hemel was toch niet zonder enig gevaar! Het irritanste was wel dat ze haar gelige vleugels weigerde dienst en de aarde kwam toch in een rap tempo dichterbij. Rain had de andere engelen gek gezeurt om naar de aarde te mogen. Maar ze beweerde dat ze nog veelste jong en te ongetraind was. Misschien kon dat wel kloppen, maar dit (B) engeltje was te ongeduldig om haar beurt af te wachten. Ze had zelfs geprobeert bij de grote baas binnen te komen. Helaas waren de bewakers te goed en te oplettend getraint en kwam deze dondersteen er nooit door heen. Maar nu had ze stiekem zichzelf bij een gekozen engel achter hem verstopt en eerst waren ze samen gevallen. Nu viel Rain alleen richting aarde. Ze hoopte dat hier meer te beleven viel dan in de hemel, waar alles volgens protocol moest gaan! Bah, het engeltje kreeg erbijna een maagzweer van. Nu had ze haar zin en was ze vrij... De landing was toch zachter dan Rain gedacht had en ze rolde door een dik pak sneeuw tot ze stil lag. Rain stond op en schudden haar hoofd. In een rebelse bui had ze al haar haren in strepen in de kleuren van de regenboog gekleurt. Deze lagen een beetje warrig door elkaar nu, maar met een beetje moeite zaten ze weer goed. Haar even kleurige jurk klopte ze ook schoon. Waar was ze? ‘Hallo?‘ riep Rain vragend toen ze iets hoorde.
(Open)
vr jan 02, 2015 5:50 pm
