Naam:Alexandria Furcout
2e naam: /
Bijnaam: Alex
Leeftijd: 27
Ras: weerwolf
Geslacht: Vrouw
Familie: Killt by hunters. But my son of 6 has escaped from them and I looking for him everywhere
Menselijke Buitenkant:
Karakter:
Vriendelijk maar argwanend naar hen die rond sluipen.
Is direct, maar denkt goed na voor ze iets zegt
Haar kleur: Zwart
Haar lengte: Lang
Kleur ogen: Licht groen
Lengte: 1.45
Gewicht: 40
Lichaamsbouw: Slank, gespiert en lenig
Kleren:
Zwart mouwloos shirtje En een strakke spijkerbroek, maar anders draagt ze wel meer camuflerende kleding.
Littekens: Haar linker arm heeft er een paar net als haar rechter been.
Sieraden: Lichamelijke sierraad. Een tribalt van haar rechter schouder tot de helft van haar bovenarm.
Wolven buitenkant:
Vacht kleur: Als een grijze wolf
Oog kleur: Geel
Lichaamsbouw: Slank, maar groot en gespiert
Uiterlijk:
Extra:
Grootste wens: To find my son en kill the hunters who kilt my family
Grootste angst: That my little boy is also death!!!
Huisdier: A crow blacky
Verleden:
Alexandria was ergens ver buiten Akaenas geboren in een ongerept natuur gebied. Vol met loof bomen en weides. Het was een van de laatste plekken die door de wereld nog niet gevonden leek te zijn buiten het weerwolven volk. Hier konden ze hun jongen veilig groot brengen en op de werled buiten het woud en de ongerepte natuur voorbereiden. Alexandria groeide op in een heerlijke jeugd. Zo leerde ze haar man Eric Furfull kennen. Ze kregen drie kinderen die elk maar 1 jaar verschilde. De tweeling Merel en Kristel Furcout van 5 en Axel Furcout hun zoontje van 6 jaar. Er werden wel steeds meer menselijke activeteiten gespot rond hun gebied net als die van hun natuurlijke vijanden. De demonen, vampiers en Magiërs. Zij steunde de mensen in hun verwoesting van de natuur om er zelf beter van te worden. Alexandria vocht samen met haar andere soort genoten tegen de indringers, maar ze bleken te sterk en drongen door tot hun verblijf plaatsten. Eric beschermde hun kinderen en Alexandria zag hoe haar man en de tweeling in koele bloede werden vermoord. Axel wist bij haar te komen en ze stuurde hem weg. Axel moest een veilige plaatst zoeken om weg te geraken van dit gevecht. Weg van de dood, weg van de indringers die niemand lieten leven. Alexandria vocht en vocht. Ze zag ook wel dat dit een verloren streid was, maar ze moest toch eens op geven en lokte nog een paar demonen en mensen in de val door over een grote kloof te springen. Daar stierven haar achtervolgers en vluchten ze weg van haar geboorte grond. Alex veranderde haar naar iets waardoor ze hopelijk niet te volgen was. Ondertussen zocht ze naar haar zoontje in de hoop dat hij een veilige toevluchts oord had kunnen vinden. Zo kwam ze uitgehongert en zoekend Akaenas binnen en wee hun gebeente als iemand hier haar zoontje ook maar een haar krengt.