Zware dreunen waren al vanaf een kilometer hoorbaar. Een fel geel/oranje met zwarte strepen en witte manen dier draafde over het vlakke landschap van een schofthoogte van 1 meter. Zijn fel blauwe ogen speurde zijn omgeving af. Niets of niemand volgde hem al voor langetijd meer, maar voor alle zekerheid had deze demon een half jaar voluit gereist. Steeds maar een kwatiertje rust genomen en daarna ging zijn reis weer verder. Mensen die hem ontdekte wilde niets met hem te maken hebben en joegen het dan weg. Voor een demon was hij een zacht eitje. Nee strijdlustig was hij niet en kende de grenzen van wanneer wel of wanneer niet te vechten. Moe dorstig en hongerig was hij. Zijn draf werd steeds rustiger en in de verte doemde een enorm bos op. Daar kon hij vast wat te eten vinden en misschien liep er ergens nog wel een beekje of lag er een meer waar hij drinken kon? Na een heuvel op te zijn geklommen tilde hij zich van voren op en ging even op zijn achterpoten staan. Zijn staart als steun gebruikend. Als een stokstaartje stond de jonge demon daar te kijken. Het was nog wel een paar honderd meter, maar wat kon hij daar binnen nog vinden? Razor zakten weer op zijn voorpoten en begon voluit te rennen. Voor een mens zou hij niet meer dan een flits zijn. Voor wezens die magie konden bedrijven of met zijn soort ooit eens om waren gegaan wisten of konden hem wel goed zien, maar meer als een vage streep. Razor galopeerde voort en bereikte de eerste bomen in korte tijd. Het rook heerlijk. Hij vertraagde zijn pas en rook een meer vlakbij en zetten er koers naar toe. Heerlijk fris water kon hij niet afslaan, maar eerst wat te eten was ook heerlijk. Razor stapte het bos weer in opzoek naar een prooi. Een hert was vlakbij en Razor schoot op het dier af voor het zijn geur ook maar ruiken kon. Met een stevige beet doden hij het dier. Zijn prooi sleepte hij mee naar het meer en begon er van te eten. Toen zijn maag gevult was stapte hij weg van de prooi en liet zijn kop zakken waar Razor al lepeld het water naar binnen werkte. Dat er iemand in de buurt was wist hij niet, maar of die ook zo blij zou zijn met zijn aanwezigheid was nog af te wachten??? Razor sloot even zijn ogen en zakte even door zijn poten. Hij moest even rusten anders zakte hij halverwegen nog ergens in elkaar... Maar ja wat verwachte je dan ook van een kind? Want dat was hij al zag zijn demonen vorm er anders dan kinderlijk uit. Ook zijn aanvallen waren niet mis en het zuur dat hij uit spuwde verteerde veel. Razor legde zijn kop op zijn poten en rusten.
(open)
do maa 13, 2014 12:29 am
