De jongen schrok met een schreeuw waardoor ook Nimh schrok. Ze dook iets naar achteren met haar hoofd en ze schudden haar hoofd. Ook Grif zetten geschrokken zijn veren op. Nimh zag dat de jonge demon viel. Ze schrok ook daar van, maar voelde ook een ongewilde aanstekelige lach opzetten, maar ze hielt haar gezicht in de plooi en luisterde naar de jonge demon die tranen van pijn in zijn ogen had staan. 'Dat is niet fijn. Waarom hebben ze jouw dan in de steek gelaten?' vroeg ze, maar ze probeerde haar lachen nog steeds in te houden en voelde Grif zich even schudden. De uil wist heel goed dat Nimh een giechelbedje kon zijn. Toen de demon vroeg wie ze was grinnikte ze zachtjes. 'Mijn naam is Nimh en hoe heet jij?' vroeg Nimh en stelde zichzelf even voor. Dat was tenminste ook netjes niet waar???