Zachte pootstappen brachten hem even weg van alle hektiek. Even weg van het gezeur in de roedel. Zach had er geen probleemen maar de andere geboren weerwolven moesten hem nog steeds niet. Zach wandelde in zijn wolven vorm over het neutrale gebied. Zijn gedachten stroom en soms glimlachte hij en soms keek Zach Met een grimas op zijn gezicht. Het begon stil aan te regen en Zach hielt nog steeds van de regen, maar toch wilde hij ergens droog zitten om later weer terug te gaan. Een inposant gebouw rees op aan de horizon en Zach liep in die richting. Het was nog ver, maar in een galopje zou Zach het wel snel halen voor de bui echt los barste... Zijn ogen scande zijn omgeving af en hij vond het hier best nog mooi. Zach slenterde het kasteel binnen. Het was een Prachtig gebouw geweest, maar toch had het nog zijn oude sharmes. Met de rust die door het kasteel heen ging was heerlijk kalmerent. Het was zonde van de wandkleden die half door de motten waren aan. Toch ging Zach er voor zitten en keek er naar.