Het was al enkele dagen aan het regenen en zo nu en dan was het weer droog, maar ook nu was het noodweer flink bezig. Zach leerde stukje bij beetje meer over het land hier, maar hij had nog nooit een vampier, weerwolf of engel gezien. Een demon had hij zo lang geleden nog niet gezien dus die kon hij afstrepen. Hoewel Xeron het hem stellig afgeraden had om op andere grondstukken te komen, want toen ze bij de heksen binnen gekomen waren was ook niet goed bekomen. Zach had hem geborstelt en beweerd dat hij enkel vragen ging stellen en niet meer of minder. Xeron schudden zijn hoofd en had ingestemt mee te gaan. Xeron galopeerde over het land, want vliegen met zulke rukwinden was onhaalbaar! Zach zat diep voorover gebogen vlakbij Xeron zijn manen en had een koepel om hen heen gevormt zodat ze niet nat zouden worden. De reis over het magiers land verliep soepeltjes en ze reden regelrecht richting het niemandsland. Het was daar iets sompiger dan bij de magiers, maar het hielt hen niet tegen. Zach tuurde tegen de wind in en zag een groot bos voor hen ontspringen, maar dit keer was het niet het heksen bos, maar die van de weerwolven! Zach steeg af zodra ze over de grens waren. Xeron bleef stil staan en voelde dat er iets niet klopte, maar rook nog zag hij het gevaar! Zach liep verder natuurlijk oplettend anders had hij het volgende nooit zien gebeuren!!! Op een kleine openplek in het bos stond een eenzame boom waar de bliksem in sloeg. Zach zag hoe snel de flitsten de boom diverse keren raakte en vlammen hoog de regen te gemoed kwamen... Zach riep zijn sterkste schild op om niet door rond vliegende splinters geraakt te worden. Maar het volgende gebeurde zelfs te snel voor hem. Een enorme vuurbal schoot krakend en knetterend door de lucht net als de bliksem flitsten, maar deze keer schoot de vuurbal op het ene hoogste ding op de openplek af. De boom was helemaal tot de grond toe gespleten, maar de electronische vuurbal schoot in de richting van Zach. Enkel wat hij nog doen kon was zijn schild versterken met grote stevige ijspunten en een dikker schild die zijn gehele lichaam beschermde, maar de natuur kracht was te sterk voor hem. Een 16 jarige jongen kon daar nog niet tegenop! Zach zag het splijten, maar de vuurbal raakte hem niet inplaatst daarvan explodeerde deze, waardoor het versterkte ijsschild in duizende stukjes brak!!!Xeron stond van veraf als versteend toe te kijken. Dit was niet gebeurd het moest een nachtmerrie zijn... Zach werd weg geslingert door de explosie en verschillende ijssplinters raakte hem, maar niet gevaarlijk. Het waren enkel schrammen en ondiepe sneedjes. De landig was ook niet zachtjes te noemen! Zach kreunde en steunde zacht tijdens het om en om rollen tot hij bijna uit gerolt tegen een boom smakte met zijn linker kant van zijn ribben. Alle lucht werd uit zijn longen geperst door die klap. Xeron zag een grote wolf op Zach af sluipen die hem waarschijnlijk wilde aanvallen? Met snelle sprongen landen het gevleugelde paard tussen Zach en het harige beest in. Zach vocht tegen de op komende duisternis en probeerde zijn longen te vullen door in te ademen. Xeron probeerde Zach te beschermen en vocht tegen de weerwolf om hem bij Zach weg te houden. Even dacht Zach dat hij zou stikken, maar uiteindelijk vulde zijn longen zich weer waarna hij even hoesten. Zijn ribben branden daardoor en door de inpact van de klap tegen de boom, maar geen van de twee had de tweede weerwolf op gemerkt! Toen Zach probeerde op te staan greep de tweede grotere weerwolf Zach bij zijn hoge kraag en sleurde hem door het bos mee. Zach probeerde zich te bevrijden, maar werd zodanig heen en weer geslingert dat het hem niet lukte en steeds met je ribben of tegen de wolf aan te bonken of hard de grond, rots of boomstam te raken hielp ook niet echt. Zach deed zijn best om bij de les te blijven, maar de duisternis leek zijn zicht steeds meer te willen dimmen... Gegrom leek ineens van alle kanten te komen en Zach had niet echt de tijd om rond te kijken, maar het enigste wat hij zag was een snelle flits van mensen die hem fel aankeken en huizen als hij het goed had? De weerwolf maakte nog wat sprongen en liet bij de laatste sprong Zach los waardoor deze eerst een harde landing maarkte! Zach kreunde nu harder omdat hij zijn geterroriseerde pijnlijke lichaam niet langer verbergen kon en rolde opnieuw over de grond enkel lagen hier geen rotsen, maar was het een met keien belegt plein... Nadat hij was uit gerolt wilde Zach overeind komen en kijken waar hij was, maar een hevige dreun op zijn schouders maakte het hem onmogelijk. De weerwolf die hem mee gesleurt had was boven op Zach gaan zitten zodat hij niet langer op kon staan. De personen om hen heen juichte te vrede, maar Zach kreeg moeite met adem halen... De wind was wat gaan liggen, maar de regen was des te harder gaan vallen! Zach vocht nog steeds om zijn bewustzijn en hoorde Xeron hoog boven hen naar Zach roepen. Landen en zijn baas en vriend redden was pure zelfmoord. Maar hulp halen ging ook niet. Hij wist immers niet of Zach nog leven zou wanneer Xeron met hulp terug zou zijn en kon enkel hulpeloos hoog boven het weerwolf dorp zweven... Zach hoorde geroezemoes opstijgen, maar kon er geen woord van verstaan. Zijn bewustzijn dreef steeds verder weg en de duisternis nam zijn lichaam over. Zach kon niet meer nu echt niet. De weerwolven hadden we gezien wat er gebeurd was. De een die tegen Xeron gevochten had en de ander die nu op Zach zat, maar de inpact van alles was Zach te veel geworden en zijn ogen sloten zich half terwijl hij bewusteloos raakte. De voetstappen hoorde Zach niet eens meer net als wat er gezegt werd...
zo jul 28, 2013 2:27 pm
