Dark Times
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.

Dark Times

Kruip in de huid van 1 van de 6 wezens en ontdek een nieuwe wereld...
 
IndexPortalZoekenLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggen

 

 Ending nightmare [O P E N]

Ga naar beneden 
2 plaatsers
AuteurBericht
Nathan
Admin
Nathan


Aantal berichten : 114
Registratiedatum : 15-12-13
Leeftijd : 25

Character sheet
Naam: Nathan Kurosaki Lotus
Wezen: Magican
Crush: Ƭнє яєƖαтισηѕнιρ вєтωєєη мє αηɗ му мαgιc ιѕ ρяєтту gσσɗ

Ending nightmare [O P E N] Empty
BerichtOnderwerp: Ending nightmare [O P E N]   Ending nightmare [O P E N] Icon_minitime1ma sep 01, 2014 6:56 am


De lucht boven hen was pikken donker. Regendruppels vielen hopeloos naar beneden en spatten uit elkaar wanneer het de gehavende grond raakte. Brokstukken van de geruïneerde huizen lagen enkele meters verder dan waar ze eerst lagen. Diepe kloven zaten her en der in de grond. Hele stukken grond lagen verspreid over de nieuw gecreëerde openplek. Drie gewonde, en zielloze lichamen lagen in rare knikken over de grond verspreid. Bij hen stond een zwaar hijgende jongen van nu zestien jaar oud. Rookwolkjes verlieten zijn mond bij elke ademstoot, zweet drupte langs zijn voorhoofd naar beneden. Rode dampen trokken langs zijn vermoeide lichaam omhoog. Hij was er vanaf. De drie pestkoppen die zowat zijn hele leven naar een regelrechte hel hadden gemaakt waren er niet langer meer. Nathan rechtte zijn rug terwijl zijn harde maar koelbloedige blik zich op de zee richtte. De gebeurtenis van ongeveer een week geleden had zijn grens overschreden. Wellicht had dat het bij iedereen gedaan. Nooit had hij zoveel pijn gehad. Elke dag had hij daar nog liever een messteek voor genomen. Sommigen zouden aan die gebeurtenis onderdoor gaan. De eerste dagen leek ook Nathan die kant op te gaan, tot een knopje in zijn hoofd omsloeg. En dit was het resultaat. De dood. Hij had er absoluut geen spijt van. Jarenlange haat was nu eindelijk eens losgelaten en dat luchtte vreselijk op. Nooit meer dat hij over zich heen zou laten lopen. Zijn eerste mentaliteit was altijd geen soortgenoten aanvallen, maar van die stelling was niet veel meer over. Iedere idioot die het nog waagde hem wat te flikken, zou een gratis ontmoeting krijgen met z’n zwaard. Nathan haalde nog eens extra diep adem en stapte toen kalm weg. Diens haat had een nieuwe deur van kracht open gezet. Niet eerder had hij zich zo krachtig gevoelt. ’Dat voelde goed, Susano’o.. Geldt dat ook voor jou?’ Klonk zijn zware stem. Naast hem verscheen de samurai. De krijger droeg een bezorgde blik in diens ogen maar een grijns stond op z’n mond. ”Zeker weten. We hebben een heel nieuw level gehaald. Als we dit nou eens eerder gedaan hadden..” Een lichte knik was een antwoord. Ja… Hadden ze het nou maar eerder gedaan. Nathan kon zichzelf wel voor z’n kop slaan. ”We krijgen trouwens bezoek van achteren..” ’Hmn?’ Direct hield de roodharige tiener stil en keerde 180 graden. Eén van die jongens kon het niet wezen. Die waren zo goed als dood… Toch? Zijn goudkleurige ogen vernauwden zich, starend naar het figuur dat hun kant op kwam lopen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Lucien

Lucien


Aantal berichten : 87
Registratiedatum : 06-08-13

Character sheet
Naam: Lucien La Mere
Wezen: Vampire
Crush: Fres blood

Ending nightmare [O P E N] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Ending nightmare [O P E N]   Ending nightmare [O P E N] Icon_minitime1ma sep 01, 2014 9:11 pm

Regen deed hem nooit echt veel. Zeker niet wanneer hij op zijn snelheid rond race'ste! De laatste keer dat hij een nieuw level bereikt had was er iets wonderbaarlijks gebeurd... Een comisch licht was om hem heen verschenen toen de demon aan het trainen was en zijn snelheid aan het verhogen was. Een enorme knal was daar het gevolg van wat bijna over heel Akaenas te horen had kunnen zijn. Zeker in het gehele demonen gebied. Razor was daardoor ook uit de bocht gevlogen en was in het water beland. Zijn lichaam veranderde net als in al die jaren dat zijn karakter verandert was door zijn wonen in het demonen kasteel. Razor had gevoelt hoe zijn schouders zeer deden en er krachtige korte, maar goed gevormde vleugels uit groeide. Zijn vacht bleef, maar zijn vleugels die speciaal voor snelheid gemaakt waren bevatten veren. Zijn ooit zo tijgerachtige looks waren vervaagt en daardoor had hij de cosmische kleuren er voor terug gekregen. Zwart, donker paars, paars, licht paars en twee kleuren licht blauw. Zijn tekeningen waren nog steeds die van een tijger, maar dan anders. Nu kon hij voor het eerts ook vliegen en dat had hij een maand geleden pas onder de knie gekregen. Razor zetten zich af vanuit het raam van zijn vertrekken in het kasteel der demonen en veranderde met een luide vrolijke kreet in zijn demonen vorm. Twee prachtige kleine vleugels vingen zijn val op en zijn twee meter lange staart stuurde hem na zijn verandering naar de hemel. Het luchtruim was fantastie's geen wonder dat engelen zo graag vlogen of vogels! Maar nu wilde hij het vampieren gebied eens van boven af bekijken en hij leunde opzij door zijn staart en vleugels iets te keren en maakte een wijde bocht richten de mistige gebieden van de vampiers. Het was heerlijk om die lucht langs zijn vacht te voelen glijden. Elk haartje wapperde in de bewegingen van de ontzichtbaarheid die door de wind gestuurt werden. Maar toen hij dichterbij de zee kwam rook hij een sterke geur. Bloed! Vers rood bloed. Heerlijk!!! Razor zetten een duikvlucht in en vroeg zich af waarom de vampiers zo veel bloed vergoten inplaatst van zelf op te slurpen? De landing werd steeds soepeler en hij stapte rustig en voorzichtig richting de drie lijken die in vreemde misvormingen lagen. Het kon ook een val zijn? Alert bleef hij terwijl de demon richting een lijk sloop. Hij rook er even aan, maar toen een beweging zijn aandacht trok sprong hij achteruit en zetten zijn rug hoogop als een kat en zetten daarbij zijn haren recht overeind en zonder het zelf te weten zijn vleugels in een dreigende houding. Wie deze gast was intereseerde hem een biet. Hij had honger en deze lijken zou hij graag in zijn maag willen laten verdwijnen, maar als het op vechten aan kwam dan zou het zo zijn...
Terug naar boven Ga naar beneden
Nathan
Admin
Nathan


Aantal berichten : 114
Registratiedatum : 15-12-13
Leeftijd : 25

Character sheet
Naam: Nathan Kurosaki Lotus
Wezen: Magican
Crush: Ƭнє яєƖαтισηѕнιρ вєтωєєη мє αηɗ му мαgιc ιѕ ρяєтту gσσɗ

Ending nightmare [O P E N] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Ending nightmare [O P E N]   Ending nightmare [O P E N] Icon_minitime1di sep 02, 2014 7:12 pm


In eerste instantie leek het gedrocht hem helemaal niet te zien. Met opgetrokken wenkbrauw keek Nathan toe naar wat het deed. Well, het was overduidelijk dat dit ding een demon was. Een demon… Hij had er niets tegen. Net zoals de vampieren waren ze soort van bondgenoten, maar in alle jaren dat hij op deze aarde rondzwierf, had hij geen enkele pas op het demonen gebied gezet. Er was geen logische verklaring voor. Wellicht dat het hem altijd gewoon te ver weg was geweest. Ja, hij had een paard. Snel en fiers. Maar was dat demonengebied al die moeite waard? Binnenkort… Binnenkort zou hij er wel eens heen gaan. ”Oke, geen bezoek voor ons lijkt het.” merkte Susano’o op. Er kwam geen reactie van zijn kant, zijn volle aandacht was bij de demon, die hen nu wél doorkreeg. Zijn blik kreeg wat amuserend zodra hij de houding van het wezen zag. Het was duidelijk waar dat ding voor wou gaan en van Nathan had hij volle toestemming. Dat scheelde mensen weer de schrik lijken tegen te komen en het schoonmaken. ’Relax,’ sprak hij. ’Doe die kattenharen van je maar naar beneden.’ Nu hij het zo zei, leek die houding inderdaad op een kat. Geen enkele manier dat hij nu nog de demon serieus kon nemen. ’Als je ze wilt eten doe je je best maar. Scheelt afval en stank.’
Terug naar boven Ga naar beneden
Lucien

Lucien


Aantal berichten : 87
Registratiedatum : 06-08-13

Character sheet
Naam: Lucien La Mere
Wezen: Vampire
Crush: Fres blood

Ending nightmare [O P E N] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Ending nightmare [O P E N]   Ending nightmare [O P E N] Icon_minitime1wo sep 03, 2014 12:44 am

Zijn heldere blauwe ogen keken strak richting de magiër die een eindje van hem afstond. De jongen leek een ontspannen houding te hebben, maar zo zeker was Razor er niet van. Sommige demonen leken ook ontspannen en rustig, maar ondertussen waren ze iets van plan. Hij was niet bang voor deze knaap. Helemaal niet zelfs. In zijn demonen vorm was hij niet veel hoger dan 1.70, maar toch was hij groter dan hij eerst was geweest. Toen de jongen sprak bemerkte de demon dat de jongen de waarheid sprak en liet hij zijn vleugels zakken en vouwde ze netjes op langs zijn lichaam, maar toch bleef hij alert. Er was nog iets bij deze jongen, maar meer dan zijn aanwezigheid te voelen kon hij de aanwezigheid niet zien. Razor zag het niet omdat het ding het niet wilde of de jongen zelf. Maar dat ter zijde laten keerde hij zich naar de lijken. Razor at nooit alles op enkel het lekkerste van het lichaam. Waaronder de organen en het malse vlees. De rest konden de andere dieren krijgen die op de lijken af kwamen. Een andere aanwezigheid liet hem op kijken toen hij een schim tussen de brokstukken door zag komen. Razor's haren stonden nog overeind, maar zijn rug had hij al verlaagt. Een vampier kwam dichterbij en Razor bromde dreigend en sleepte twee lijken naar elkaar toe. Nog voor hij de derde in zijn bek pakken kon greep de vampier het lijk en verdween in de mist. Razor grauwde snauwend en uiten een lage toch eindeging in een schille brul. Zijn ongenoegen uitend dat er toch iets door zijn neus geboort werd was helemaal niet prettig. Maar dat was nu eenmaal gebeurd en hij richting zich tot zijn verzamelde lijken en begon de buik open te scheuren om de heerlijke nog met bloed gevulde organen naar binnen te werken. Een tweede vampier kwam te voorschijn en Razor rook hem al voor hij hem of haar zag. Opnieuw begon hij luid te brommen, maar toen deze dichterbij kwam Sloeg hij nijdig met zijn twee meter lange staart als dreigenment. Maar niet dat de vampier zich er oom maar iets van aan trok en toch dichterbij kwam. Razor had normaal nooit wat tegen de andere rassen die SHanaris volgde, maar tijdens het eten moesten ze hem niet storen. Met een geweldige zwiep lanseerde hij de vampier met zijn staart en stapte naar het volgende lijk dat hij in een paar happen van zijn lekkerste delen ontdeed. De vampier liet zich niet afschrikken, maar wachten nu tot Razor weg stapte bij het lijk. Het bloed van zijn lippen aflikkend keek hij even naar de wachtende vampier. Zijn heldere ijs blauwe ogen staarde hem of haar even straks aan. Daarna schudden hij zijn kop en keerde zich van de lijken en de vampier af. Nadat hij een eindje voor de magiër bleef stil staan schudden hij zich even zo snel dat je enkel bloedspetters rond zag vliegen. Ondertussen veranderde Razor weerd terug naar zijn menselijke vorm. Even gloeide zijn ogen fel blauw op dat later paars werd en uit eindelijk helder bloedrood. Een speelse grijns verscheen op zijn lippen. 'Hm kennelijk zaten die luitjes je dwars. Het waren magiërs niet?' het was niet meer dan een gok, maar deze magiër was er en die mannen leker hem geen kleding van het dorp in het neutrale gebied te dragen. Maar meer die gewaden waar de magiërs zo graag in rond liepen. Tenminste deze drie zeker. Dezee voor hem leek meer een gewone jas aan te hebben. De tatoo's die hij zins zijn verandering had verkregen staken zwart af tegen zijn bleke huid. Hij wachten geduldig, maar zijn gevoel zei hem dat buiten de vampier er nog iemand aanwezig was. Iemand die hij nog steeds niet zag en bij deze jongen voor hem leek te horen...
Terug naar boven Ga naar beneden
Nathan
Admin
Nathan


Aantal berichten : 114
Registratiedatum : 15-12-13
Leeftijd : 25

Character sheet
Naam: Nathan Kurosaki Lotus
Wezen: Magican
Crush: Ƭнє яєƖαтισηѕнιρ вєтωєєη мє αηɗ му мαgιc ιѕ ρяєтту gσσɗ

Ending nightmare [O P E N] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Ending nightmare [O P E N]   Ending nightmare [O P E N] Icon_minitime1do sep 04, 2014 9:06 pm


Vampieren kwamen hun kant op, als een stel vliegen op een mesthoop. Dit gebied was dan toch de juiste plek geweest die gasten hun levens te nemen, alhoewel ze hem zelf hadden gevolgd. Negen van de tien keer hadden ze Nathan telkens gepakt als hij er alleen op uit ging. Wat vrij vaak was, aangezien hij niet bepaald vrienden had. Zijn leven was behoorlijk eenzaam, al was hij niets anders gewend. Mensen waren vreselijke wezens, die elkaar verschrikkelijk pijn konden doen voor geen reden. Daarom bleef hij er liever van weg dan dat hij ermee omhing. Maar hij besefte, dat wanneer hij eens aan de macht kwam, dat hij wel moest communiceren. Gelukkig was die tijd niet aangebroken. Zephyr leek alles prima onder controle te houden. Onbewogen had Nathan toegekeken hoe de demon de vampieren weg joeg, op eentje na. Die wist een lijk weg te snaaien. Ach ja, hem maakte het niet uit. Zolang ze pleite waren was het prima. ”Nooit gedacht dat men zou knokken voor menselijk vlees. Dit is krankzinnig.” Haast ongezien duwde Nathan zijn schouder tegen de samoerai aan. De geest had niet geleefd onder deze omstandigheden en daar had hij volle respect voor. Al dit was Susano’o onbekend en wellicht onprettig, ondanks dat de ziel al ontzettend veel had meegemaakt. ”Volgens mij ben ik wat te ouderwets..’ Dat toverde een glimlach op de roodharige jongen z’n gezicht, terwijl hij keek naar de demon en de afwachtende vampier. Schijnbaar had de katachtige monster genoeg gehad, want het keerde zich naar hen toe en negeerde de rest. Voor het eerst kreeg hij te zien wat het menselijke uiterlijk was van de demon. Kalm keek hij de jongen aan. 'Hm kennelijk zaten die luitjes je dwars. Het waren magiërs niet?' Eenmaal knikte Nathan. ’Het waren inderdaad magiërs,’ gaf hij verbaal antwoord. Dat ze hem dwars hadden gezeten hoefde de ander niet te weten. ’Je had niet echt een rustige maaltijd. Neem het gerust mee, niemand die ze mist.’ Er waren meer bewegingen rondom hen. Het zat hem niet helemaal lekker, maar onzeker voelen deed hij niet. ”Ik houd ze in de gaten, maak je geen zorgen.” Een lichte dankbare glans verscheen in z’n ogen. ’Wat moet jij van demonengebied trouwens?’
Terug naar boven Ga naar beneden
Lucien

Lucien


Aantal berichten : 87
Registratiedatum : 06-08-13

Character sheet
Naam: Lucien La Mere
Wezen: Vampire
Crush: Fres blood

Ending nightmare [O P E N] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Ending nightmare [O P E N]   Ending nightmare [O P E N] Icon_minitime1do sep 04, 2014 10:23 pm

De magier bevestigde zijn gok. Al niet alles, maar hij gokte meestal well goed. Soms niet altijd, maar dat die magiers dood waren zei hem al genoeg. Razor grijsde waardoor zijn hoektanden zichtbaar werden bij het aanbod at de magier deed, maar hij schudden zijn hoofd. “Ne bedankt. Voorlopig zit ik vol.Wat er nog van over is mogen zj hebben.‘ zei Razor beleefd. Hoewel hij steeds uwer en valser werd, bleven de lessen van die twee oudje toch zwaar in zijn gdrag hangen. Hoewel andere hetisschiwn vreemd vonden was het voor Razor geheel normaal. Toen de vraag viewat hij hier deed hield Razor even zijn hoofd iets chuin alsof hij de jonge magier schattend aankeek. Even bleef Razor zo staankijken, maar grijnsde daarna geheimzinnig. Dat vond hij nu juist leuk. Andere laten raden. ‘Dat kan ik jouw ook vragen. Maar al die troep daar gigs verveelde me sierlijk. Wat ij?‘ grinnikte hij op het laate.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud





Ending nightmare [O P E N] Empty
BerichtOnderwerp: Re: Ending nightmare [O P E N]   Ending nightmare [O P E N] Icon_minitime1

Terug naar boven Ga naar beneden
 
Ending nightmare [O P E N]
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Dark Times :: Shanaris :: Mountains :: Port-
Ga naar: