How hard I try will it convince the followers of Tyrion?

De schemering van de nacht die overging in de dag verborg nauwelijks hun voetstappen. Schimmen flitsten van schaduw naar schaduw. Twee personen leken het, maar in werkelijkheid waren het er drie! Zania kon zelf met een spreuk Raven nauwelijks bij houden, maar hoewel hij er niet uitzag en onder het bloed van zichzelf de engel waar het bloed eerder nog vanaf was getapt voor de leiders overdracht die Rose hem in zijn gezicht gesmeten had uit verontwaardiging en ongeloof voor wat er gebeurd was, maar dat vond Raven minder erg dan dat hij door had gekregen dat Shanaris uit gevonden had dat Raven verliefd was op een engel en daarom zijn leiders plaatst over gaf aan Rose die eigenlijk nog veel te jong voor een vampier was, maar Raven wilde er snel vanaf zijn om geen gezeur van Shanaris er over te krijgen. Zijn straf was eigenlijk de dood, maar Rose had Raven zelf niet kunnen doden en dus had ze andere bevolen hem aan te vallen. Eerst was er comotie ontstaan tot ze het teken van Shanaris in Rose haar hals hadden gezien. Zania had de engel uit de kerker moeten weg teleporteren en had ook in de tussen tijd Raven redelijk moeten beschermen om niet te sterven. Door zijn liefde voor Lighting sloeg Raven zich er door heen ookal had hij weinig energie gehad, maar dreef zichzelf tot het uiterste! De bomen werden groener zodra ze de grens overschreden en Raven liet de engel even van zijn rug zakken. Hij was moe, maar moest snel wat vangen om zijn energie op peil te houden! Zania maakte een ontzichtbare barrieare die hen aan het oog onttrok voor andere vampiers die hun achterna zouden kunnen komen... De engel zou het niet lang meer hebben kunnen maken in de kerker en Raven had zichzelf beloofd hem mee te nemen om te voorkomen dat hij sterven zou. De engel vroeg waarom Raven dit had gedaan en Raven zocht eerst naar een prooi en zag een konijnenhol en schoot er even met zijn arm in. Het konijn dat net te dichtbij zat werd zijn slachtoffer! Het diertje krijste vreselijk luid, maar stopte met krijzen toen Raven zijn tanden in de rug van het diertje zetten. Het was weinig, maar genoeg om van hier net in het niemandsland naar het heksen gebied te rennen. De mantel die hij met Zania daar heen had gedragen had Raven niet mee kunnen nemen, maar daar maakte hij zich nu geen zorgen over. Raven legde alles uit aan de engel die hem stomverbaasd aan keek, maar Raven ergerde zich er niet aan. Engelen waren niet snel stomverbaasd, maar hij zei dat Julliette vast vreselijk kwaad op zowel Raven als Lightning zou kunnen worden? Raven maakte het niks uit. Zijn herinneringen hadden zijn ogen geopend en eigenlijk zijn oude vlam Maia! 'Laat me hier dan kan ik de vampiers tegen houden en jouw een voorsprong geven.' zei de engel en hij keek Raven net zo rustig en vast beraden aan als dat hij gesproken had. 'Ze vermooden je meteen. Zodra ze je zien!' zei Raven waarschuwend en schudden zijn hoofd. 'Als ik sterf kan ik Tyrion over je bekering inlichten, dan kan hij op zijn beurd de leiders waarschuwen.' zei de engel en kwam wankel overeind. Raven wilde hem eerst niet achterlaten, maar de engel was zo vast beraden dat Raven geen heil zag om hem te dwingen mee te komen en knikte begrijpend. Zania was moe en had eigenlijk rust nodig en ze zou die snelheidspreuk geen minuut nog langer vol kunnen houden. Raven liet haar op zijn rug plaatst nemen en begon weer te rennen. Het bosje achter zich latend en het niemandsland over stekend. Het was een lange weg en Raven had Crow naar Light gestuurt met een briefje in zijn snavel om haar te waarschuwen en te vragen om naar het heksen bos te komen bij de Old Huntsman Cottage. Het was een gevaarlijke plek om daar te komen omdat Selena daar een meldings schild had laten plaatsten, maar het engelen gebied lag het verste weg vanuit zijn oude terretorium. Raven stopte pas toen ze de grens over waren en bij het vervallen jagers hutje waren. Ergens hoopte Raven dat geen van de heksen zou komen opdagen, niet voor hij Lightning ontmoet en gesproken had. Tijdens zijn weg hier heen had Raven het stervende geschreeuw van de engel gehoort en hoopte dat hij Tyrion kon vertellen over zijn bekering? Raven wachten geduldig en zag iemand aankomen, maar kon nog niet zeggen wie het was. Zijn energie level was zo laag dat Raven zijn zicht aan het dimmen was...

Een zware zucht verliet Lightning haar keelgat. De laatste paar dagen kon ze zich maar zelden focussen op de vele taken die Light kreeg. Normaal was dat geen enkel probleem voor Lightning, ze hield van de taken die ze kreeg, maar nu, nu zag ze er het leuke niet meer in. Kon zich er niet meer op focussen, hoe hard ze ook probeerde haar gedachten gleden altijd weer terug naar Raven. Dat alles zo snel kon veranderen. Ze had het nooit verwacht, laat staan het zien aankomen. Toch kon ze nu niet meer denken hoe ze verder zou moeten zonder Raven. Hij was de reden waarom Lightning zich niet meer zo goed kon focussen, ze bleef namelijk alleen maar aan hem denken. Hoe ze hem omhelst, hoe goed en vertrouwd en vooral beschermend had gevoeld. Dat wou ze weer voelen, maar light wist dat ze voorzichtig moesten zijn de laatste dagen. Opnieuw zuchtte ze even. Ze maakte zich zorgen om Raven, hoe goed of slecht zal zijn plan verlopen met shanaris, ze was echt bezorgt. Als alles maar goed met hem gaat. Want eigenlijk was het misschien wel een beetje haar fout dat raven stopte met de leiderschap. Al was dit misschien wel de enige oplossing zodat ze bij elkaar konden zijn zonder enige probleem. Toch bleef dat schuld gevoel aan haar knagen. Het geluid van klapperende vleugels trok lightning uit haar gedachten gang. Een vogel kwam op haar af gevlogen . Instinctief stak ze haar hand uit waardoor het op haar arm lande. ze las de boodschap. Zonder er nog bij na te denken stond ze razend snel op en liet haar taak liggen. Ze spreidde haar vleugels en ging er vandoor. De vreemde blikken van de andere engelen negeren. Light dwong zichzelf nog sneller te gaan. Toen ze er bijna was lande ze aangezien ze niet gevolgd wou worden. Kort keek ze even scannend rond en stapte dan richting Raven. Meteen verscheen er een glimlach op haar gezicht toen ze hem zag, maar de glimlach verdween al snel weer en bezorgheid was nu te zien. 'Raven!' ze stapte razend snel op hem af 'gaat het ? je ziet er niet goed uit ' sprak ze zorgelijk en omhelsde hem teder.

Was het een heks? Nee vast niet die zou niet wachten om hem aan te vallen nog Zania die wat kruiden uit haar tasje haalde en fijn kauwde. De stem van Lighting maakte zijn zorgen minder. Hij voelde zich weer wat beter nu ze gekomen was, maar hij haten zichzelf dat hij nu weer zwak was in haar nabijheid! Lighting's armen om hem heen voelde heerlijk en hoewel krachteloos om armde hij haar en steunde lichtjes hoewel ongewild op zijn nieuwe geliefde... Zania kwam naar hen toe en trok ze even licht uit elkaar waarna ze het kruidengoedje met wat van haar eigenbloed doordat ze express op haar eigen tong gebeten had in Raven's mond goot. Het was smerig, maar Raven slikte het door. 'Bah, vanwaar die kruiden?' vroeg hij en schudden zijn hoofd even, maar wankelde daardoor even. 'Het zal je wat meer sterken.' zei ze en knikte even naar Lighting. Raven trok even een vies gezicht, maar voelde dat haar mengsel begon te werken. 'Shanaris was er kennelijk toch achter gekomen, vraag me niet hoe van mij heeft ze het niet. Rose heeft ze tegen me op gezet en Aylan kwam onverwachts voorbij. We hebben het nauwelijks gered, maar zoals ik je al verteld had, hadden de vampiers een engel in de kerker gevangen gehouden. Ik nam hem mee, maar toen ie ervaarde wat er gebeurd was stond hij erop afleiding te zijn. Hij klonk vast beraden en hij is nu mogelijk in de hemel.' zei hij en zijn stem won ook aan kracht. Raven rechten zijn rug, want hij had best een vermoeide houding gehad, maar hij pakte Lightning weer vast en knuffelde haar stevig. Het was goed mis gegaan ondanks dat hij alles zo zorgvuldig geregelt had. Hoe kon het nu mis gaan? Ze wist dat hij op een engel verliefd was maar niet op welke! Raven zou alles in het werk stellen om Lightning voor Shanaris haar invloeden en gemanipuleer vandaan te houden. Zelf was hij er niet beter op geworden, want iedereen die Tyrion volgde haten hem. Eigenlijk ook terecht daar ging Raven niet moeilijk over doen. Raven legde zijn kin op haar schouder en voelde Zania een hand op zijn arm leggen en hij knikte even zodat ze de omgeving kon inspecteren op onwelkomen bezoekers. Ze zou hen waarschuwen wanneer een van de heksen eraan zouden komen, maar voor nu maakte het hem helemaal niet uit. Raven hielt Lightning even nog stevig vast, maar liet haar weer wat losser en keek haar aan. 'We zullen het nog rustig aan moeten doen, maar de anderen zullen het toch moeten weten...' zei Raven zacht tegen haar en keek Lightning in haar prachtige ogen. Zania kwam terug en fluisterde waarschuwend. Er was bezoek op komst!!!