Nieuwschierig...

Het was al een paar dagen geleden dat hij hier was, maar Zach respecteerde de woorden van Selena. Toch was hij nieuwschierig naar het heksenbos. Hij had Aylan niks verteld van zijn ontmoeting met Selena, maar dat hoefte toch ook niet? Xeron had het voor niet slim gehouden hier naar terug te keren, maar Zach had zich ergens wel veilig gevoelt hier... Zowel hoefstappen als voetstappen waren hoorbaar ver buiten het heksenbos. Zach wilde zelf lopen als een soort training en had genoeg water bij zich om te drinken, want het zou een hete dag worden. Het niemandsland was bijna net zo groot als twee landerijen en een prachtige omgeving. Zach keek rustig om zich heen. Nu hij herstelt en geen honger meer had nog hoefte te leiden al moest hij nu hard werken om zijn korstje bij elkaar te krijgen! Was Zach en Xeron weer op volle sterkte. Net buiten de grens bleef hij staan. 'Ga eens kijken? Jouw zullen ze vast niks doen?' vroeg Zach aan Xeron die even zijn hoofd schudden. Uiteindelijk na een smekende blik van Zach stapte Xeron het bos in en liep even wat rond, maar niet te ver van de grens. Toen zijn paard weer de grens over stak zag hij dat Zach in kleermakers zit op hem zat te wachten. 'Wat wilde je nu bereiken?' vroeg Xeron en ging naast Zach liggen. 'Ik hoopte er eentje te kunnen spreken gewoon uit nieuwschierigheid.' zei Zach met een glimlach en nu moest hij wachten. Wachten op een heks die hij kon spreken... Of ze daarop zaten te wachten?

Ze liep verveeld rond. Vandaag had ze geen zin om ver weg te gaan. Allemaal gedachte's spookten door haar hoofd. Hunter... Die naam bleef de hele tijd hangen. Ze ontkende het zichzelf. Ze kon niet, het idee al. Een Demon en een Heks. Belachelijk zouden de andere het vinden. Ze voelde zo veel... Ze mocht hem, en misschien meer. Ze kon het niet meer ontkennen, hij bleef maar in haar gedachte zweven.. Haar voetstappen leidden zich naar de grens. Hmpf, wat moest ze hier doen? Het enige wat hier te doen was, was ruzie zoeken met andere wezens. Maar nu had ze toch geen zin om terug te gaan. Wacht, zag ze daar nou een paard met vleugels? Waarom zou die hier zijn? Nieuwsgierig liep Blaze achter het beest aan. Daar zat iemand, een magiër. Snel trok ze haar dolk. Shit, straks kreeg ze nog problemen. Snel stapte ze naar hem toe 'Wat doe jij hier?' mompelde ze. Het klonk niet gemeen, eerder nieuwsgierig.

Zach kriebbelde Xeron zachtjes op zijn hoofd en glimlachte zacht. Ergens hoopte hij Selena nog eens te zien, maar hij kon haar naam nog niet. Maar een andere heks was ook prima. Moeilijk doen konden ze toch niet omdat Zach niet op hun grondstuk zat en dus wilde hij enkel zijn nieuwschierigheid bevredigen. Zodra Zach voetstappen op het zachte bosgrond hoorde keek hij op. Een jonge heks vroeg wat hij hier deed. 'Op een gesprekspartner wachten. Kennelijk ben jij het.' zei Zach rustig en vriendelijk. De andere mochten dan in hun waan zijn dat ze dachten heel wat te zijn, maar zo dacht Zach er niet over. Waarom ook. Gaan lopen pronken? Nee veel en hard trainen ja! 'Dat antwoord had ze vast niet verwacht.' grinnikte Xeron en hinnikte er achteraan waarna hij met zijn hoofd schudden. 'Xeron alsjeblieft, wees toch eens wat minder beledigent!' waarschuwde Zach en schudden zijn hoofd even voor hij de heks weer aan keek die overduidelijk een wapen in haar hand hielt. 'Je hoeft je niet bedreigt te voelen hoor. Ik ben hier niet om ruzie te zoeken maar ik wilde wat meer over Het land in zijn geheel te weten komen.' zei Zach en voelde een vorse duw van Xeron die achter hem ging liggen. Hij lachte zacht en klopte even op het achterwerk van Xeron die met zijn rug tegen Zach aanlag. 'Luiaard, kun je niet tegen de waarheid?' grinnikte Zach en keek even zijn richting op, maar Xeron brieste beledigt en gaf geen antwoord waardoor Zach weer naar de heks keek. Ze leek niet zo blij te zijn met zijn nieuwschierigheid te zijn....